Bijna aansluitend aan de verfworkshop die ik had gegeven, ging ik zelf met een vriendin wol verven. En dit was iets heel anders! We hebben geverfd met Kool-Aid limonade poeder. Dit is een Amerikaanse merk, het poeder kan je oplossen in water, maar ook als poeder op je wol strooien. Het geeft intense kleuren, je kan het goed mengen, en het kan gefixeerd worden in de magnetron. Het is dus redelijk veilig, ook om met kinderen te doen. Zelf zou ik er geen slok van nemen, maar het zou wel kunnen.

Vriendin had al een heleboel materiaal klaargelegd, naast een pot heerlijke thee en lekkers. Wij gingen aan de slag in haar keuken, met heel veel enthousiasme. Bovendien ruikt die limonade vreselijk zoet.
Ik had een soort plan bedacht om later een sjaal te kunnen breien. Ik heb de wol geverfd met een lang stuk groen, en een kleiner stuk oranje/geel/rood. Dan wil ik gaan breien met de langste kleur, en als ik bij de andere kleur bent, dan brei ik daar een i-cordje van. Dit had ik zelf bedacht, maar de vriendin had hetzelfde al bedacht en zelfs voor een tijdschrift een patroon geschreven. Zover ben ik nog niet, het wordt een vakantie-projectje!
Aan het eind van de dag ging ik naar huis met een prachtige draad, en nog wat meer. Het was een supergezellige dag!

Met onze spingroep hebben we soms een extra zaterdag, die we invullen met een activiteit. En deze keer stond het maken van een “Groot Batt” op het programma. Ik zal het even uitleggen, iedereen neemt resten losse wol of ander spinbaar materiaal mee. Dan leggen we dat in plukjes op een paar tafels over elkaar heen, zodat een soort deken van materiaal ontstaat. Deze deken scheuren we het eind van de dag in zoveel stukken als deelnemers. Ieder kan dan zijn eigen deel gaan spinnen. Ik heb het op het blending bord gedaan, en er rolletjes van gemaakt. Anderen spinnen het meteen uit het batt, en het kan ook door de kaardenmolen. Ik heb het daarna meteen gesponnen en op een bolletje gedraaid. Ik ken mezelf, als ik het laat liggen, dan blijft het liggen.
En nu we het toch over de spingroep hebben, samen met Eelco heb ik twee dagen gelogeerd in Mennorode. Dit was altijd de thuishaven van de bijeenkomsten van de Landelijke Spindag, en ik vond het altijd een heerlijke omgeving. Het is midden in het bos, en we hebben er nu heerlijk kunnen wandelen, ondanks de regen.

En wat heb ik nog meer gedaan?
Deze maand zijn er een paar zelfgemaakte verjaardagskaarten de deur uit gegaan. Meestal neem ik mezelf voor om een kaart te sturen, maar dan vergeet ik het weer. Dus één van mijn goede voornemens is om het dit jaar ook gewoon te doen! Vorig jaar heb ik mezelf een gelliplate gegeven, een plaatje gelatine waarmee je hele leuke dingen kan doen. Verf erop en dan afdrukken op papier of textiel. En dan kan je natuurlijk iets in de verf leggen, of juist wat verf weghalen. Verschillende kleuren verf mengen is ook al leuk. Combinaties tot zover je fantasie gaat, en soms gaat iets helemaal niet zoals je had gedacht. Maar ik bewaar alle afdrukken, en scheur kleine stukjes af om te gebruiken voor de kaarten of voor een junk journal. Mijn gelliplate was erg klein, dus heb ik er eentje bij gekocht in A4 formaat. Ook kocht ik daarbij Disstress inkt waar je heerlijk met kunt mengen en mooie randjes mee kan maken. Ik wordt er helemaal blij van!

Eens per maand komen we met een klein groepje bij elkaar om te spinnen en te breien, maar omdat twee van ons vorige maand hadden gevouwen, wilden de anderen dat ook wel leren. Eerst zijn we naar Papier Royaal geweest, een leuk papierwinkeltje waar we ruim de tijd namen om ons te vergapen aan alle mooie dingen, en daar dan weer wat van te kopen natuurlijk. Met het groepje hebben we wat enveloppen en mapjes gevouwen, van het papier maar ook van de mooie foto’s van de oude Novib-kalenders. Het was leuk om uit te zoeken hoe de foto’s mooi op de vouwwerkjes zouden komen (deze hebik niet zelf gevouwen).

En als laatste de kettingsjaal die ik voor een collega heb gebreid, met wat extra springerig garen ertussen. Voor mij wel bijzonder omdat ik altijd iets met kleur brei, deze keer was wit/naturel/grijs het thema. Het zit al in een zelf versierd tasje, de volgende maand gaat het naar haar toe.

Tot zover, tot begin april als ik tijd heb om een stukje te schrijven!

Vorig jaar ben ik gestopt met drie dagen werken, en ik had nooit gedacht dat ik het daarna zo druk zou hebben. Het “grote gat” viel na onze heerlijke lange vakantie naar Denemarken, Noorwegen en Zweden. Wat moest ik gaan doen? In mijn dromen over de tijd nadat ik gestopt was, zaten genoeg activiteiten. Behalve mijn hobby’s had ik zelfs plannen om het huis lekker op te gaan ruimen!
Maar ik zat na die vakantie op de bank, en mijn breiwerk lag in een tas naast die bank. Ik keek naar de boekenkast die best opgeruimd kon worden. En ik bleef zitten, met een kop thee, en daarna nog één met een koekje (niet eens zelfgebakken, dat was ook gedroomd).

Er moest actie komen, maar hoe dan?
Tijdens het scrollen op de laptop, kijkend naar allerlei leuke dingen op Pinterest, kwam ik het fenomeen “junkjournal” tegen. Daar werd ik wel blij van, en ik kocht een internet workshop van Joke Hardenbol. Op een maandag begon ik met vouwen, knippen, verven en plakken, en na twee dagen bezig zijn, begon de flow te komen. Als manlief na het ontbijt naar zijn werk ging, was ik snel aan het opruimen om daarna verder te kunnen met mijn eerste junkjournal, waar ik natuurlijk niet alles meteen goed deed, maar toch heel blij van werd. Dat was ongeveer een half jaar geleden, en het lijkt me leuk om jullie elke maand te vertellen wat ik nog meer doe met al mijn vrije tijd.

Het werk is nog niet helemaal afgesloten, ik werk nog een paar uurtjes per maand ter ondersteuning van mijn collega’s. Ik geef elke week breiles aan een klein groepje enthousiaste dames. En daarnaast ga ik naar de spingroep, om wol te spinnen, te breien en vooral veel te kletsen! En naast deze vaste bezigheden, heb ik ook altijd meerder projecten op de breinaalden staan. Dat is nu een trui die ik voor de tweede keer aan het breien ben, de eerste keer was ik al bijna klaar met voor- en achterpand, toen ik tot de ontdekking kwam dat ik het beter uit kon halen. De trui is vanaf het halsboord gebreid, dat is heel fijn. Je zet een aantal steken op, begint in het rond te breien, en je meerdert telkens zodat je trui langzaam de juiste pasvorm krijgt. En je kan steeds even passen of je wat moet veranderen.

Verder is er een paar warme sokken voor onze dochter van de naalden gekomen, en als cadeautje ook nog een gebreid vaatdoekje voor de nieuwe keuken van een vriendin.
De Handwerkbeurs was dit jaar in Houten, en daar ben ik met mijn vriendin naartoe geweest, zo ontzettend leuk! Behalve dat we alle kramen langs gegaan zijn, hebben we ook heerlijk bijgekletst. En het leukste was dat ik een toegangskaartje had gewonnen van Dutch Wool Diva. Voor mijn vriendin had ik ook nog een verlaat verjaarscadeautje gekocht, en er een mooie verpakking voor gemaakt. Het cadeau was een wasstempel, en ik had er ook een voor mezelf gekocht, gewoon omdat het zo leuk is.

Vorig jaar was ik op de boekbindersbeurs in de Pieterskerk in Leiden, en daar heb ik me opgegeven voor een Leerzame Zaterdag bij Papyrus. Deze zaterdag gingen we enveloppen vouwen, een leporello en een mooi omslag maken. De inspiratie kwam uit het vouwboek “Art of the fold” van Hedi Kyle en Ulla Warchol, en wat bleek! Dat boek had ik al eens gekocht, en er zelf ook al eens iets uit gemaakt. Het was zo’n leuke dag dat ik in april naar een andere Leerzame Zaterdag ga.

Eind januari heb ik zelf een workshop garen verven gegeven. Een leuke groep die enthousiast een aantal strengen heeft geverfd met wol- en katoenverf. En iedereen had zijn eigen manier om een kleurcombinatie te maken en daar dan ook nog eens een eigen touch aan te geven. Felle strepen en mooie zachte kleurovergangen. Het was niet alleen leuk voor de cursisten maar ook voor mij. Het kostte dagen met voorbereiding, want behalve de verf oplossen en in potten doen, vond ik het ook leuk om ze een labeltje te geven dat aan de streng gehangen kan worden.
Dat heb ik gemaakt door een zelf ontworpen label te maken op mijn snijapparaat Cricut Joy, en daar met de gelliplate een print op te maken. Ook dat is heel leuk om te doen.

Volgende maand zal ik proberen weer een blogje te schrijven, maar als ik het te druk heb, dan komt het er misschien niet eens van.

Nee, niet het Noorse fjord, maar het borduurwerk. Een tijdje geleden kreeg ik de vraag of ik een workshop Hardanger borduren wilde geven. Ik vond het een leuk idee, want de techniek spreekt mij wel aan. Via mijn moeder, mijn eigen bibliotheekje en de Bibliotheek heb ik allerlei voorbeelden gevonden. Ik heb verschillende soorten borduurstof aangeschaft, en kwam al snel tot de ontdekking op welke stof ik het beste (zonder vergrootglas!) kon borduren. Ik heb niet alleen verschillende steken uitgeprobeerd, maar ook verschillende kleuren. Wit op wit is mooi, maar ecru ook, en zelfs een kleurtje kan heel goed.
Gisteren heb ik de workshop gegeven, bij een van de cursisten thuis. Het was heel gezellig, en ze hebben hard gewerkt!

We zijn terug van een maand Zweden en Noorwegen, en hebben het daar heerlijk gehad, maar dat staat op het andere weblog Fishfreak. Mijn weblog gaat over wol, spinnen, breien en alle andere dingen die ik leuk vind. En omdat ik hier al heel lang niets meer heb geschreven, even een up-date-je van de vakantie.

Op de heenreis in de auto en op de boot heb ik heerlijk kunnen breien aan de Twisted sokken, de opzet had ik al voor de vakantie gemaakt, en het patroon had ik al goed bestudeerd, zodat ik alleen maar hoefde te breien (het is een patroon dat op Ravelry en Knitty staat). Tijdens de vakantie heb ik er zo nu en dan aan gewerkt, en op de laatste camping heb ik beide sokken afgehecht. En als het niet zulk mooi weer was, had ik ze vast al eens aangetrokken.

Op de terugweg ben ik begonnen met een sjaal. De wol (ja, echte) heb ik gekocht in een Noorse winkel die Nille heet, een winkel die ook huishoudartikelen en schoolartikelen verkoopt. Ik ben gevallen voor de mooie blauw/groene kleuren (die zijn helaas niet goed op de foto). Verder ben ik geen echt leuke wolwinkels tegengekomen, maar dat is ook logisch als je meer in de natuur bent, dan in steden. De sjaal ben ik aan het breien met dubbelzijdige kabels en gerstekorrel.

In Zweden heb ik wel een boekje gekocht, in Jokkmokk. We gingen daar naar toe omdat we het zo’n leuke naam vinden, bovendien ligt dit nagenoeg op de Poolcirkel. In de gamle apotek (een prachtig houten gebouw dat vroeger dus een apotheek was) was een brei tentoonstelling van de dames van de Husflid (huisvlijt). Jammergenoeg waren ze erg verlegen en spraken ze bijna geen Engels, en ik ben erg slecht in Zweeds, dus konden ze me niet uitleggen waarmee ze de natuurlijk geverfde wol hadden geverfd.

Het was verder erg leuk om daar rond te wandelen tusse de gebreide sokken en wanten, en te kijken bij de weefgetouwen. Het boekje ging ik afrekenen, en heb er nog een klein souvenirtje bijgekocht (alleen maar omdat ik het zo leuk vond dat ze zo vreselijk hun best deden voor ons!).

En ik heb ook nog een setje frimerken (postzegels) gekocht in de supermarkt, omdat er breiafbeeldingen op stonden.

Voordat we vertrokken had ik ook nog de geverfde vezels die ik vorig jaar gekregen had op de Landelijke Spindag in de hobbykrat gestopt. Ik had het thuis geverfd en gekaard, en heb een beetje gesponnen op een spintol en getwijnd op de Andean manier die ik al eerder heb beschreven. Maar ik vond het niet zo heel fijn spinnen. Als het klaar is, zal ik er wel een logje aan wagen.

Tot zover Insteken, omslaan … in de vakantie, nu ga ik me voorbereiden op een paar leuke breiworkshops die ik bij de Spinners in Den Haag ga geven.

Een paar jaar geleden heeft Fenna van een melkpak een portemonnee leren vouwen, en toen we in Noorwegen waren hebben we daar een Noors melkpak omgetoverd tot portemonnee. Die gaat nog steeds mee om het Deense en Zweedse geld in te bewaren als we in Noorwegen zijn. Pasgeleden heb ik een nieuwe versie geleerd, de portemonnee met schroefdop! Deze versie heb ik op de breigroep laten zien, en onder lichte dwang heb ik beloofd dat ik de uitleg nog eens op mijn weblog zou zetten. Hierbij de fotoreportage met toelichting.

Maak het pak goed schoon en knip of snijd de bodem eruit, knip ook het bovenste randje eraf. Nu heb je een vierkante koker, waar je doorheen kunt kijken.

Nu moet je eerst de zijkanten naar buiten vouwen, zoals het paarse pak. Daarna maak je nog twee vouwen tussen de voor/achterkant van het melkpak en de vouw in het midden van de zijkant. Het klinkt misschien een beetje ingewikkeld, maar je ziet de vouwen in het groene pak. De vouwen moeten helemaal van boven tot onderaan het pak gemaakt worden, en nog eens stevig aangedrukt worden.

Nu kan je kiezen voor een grote of kleine portemonnee. Het paarse pak wordt klein, het groene pak wordt groter. Het verschil zit in de richting van de vouw, bij het paarse pak gaat de eerste vouw naar binnen, bij het groene pak gaat de eerste vouw naar buiten toe.

Als je de keuze hebt gemaakt tussen een grote of kleine portemonnee, moet je het pak ongeveer in drie delen vouwen. Het deel met de dop wordt de voorkant, het middelste deel wordt de achterkant van de portemonnee. En het laatste deel wordt de klep, en daarvoor moet je een stuk wegknippen.

Op deze foto zie je welk stuk je van het pak moet wegknippen. Hiervoor vouw je de portemonnee, en het deel dat aan de voorkant over de dop heen komt moet vast blijven zitten (dat is aan dezelfde kant als waar de dop zit). Kijk hier eerst even goed naar, voordat je gaat knippen, als het eraf is, kan het er niet meer aan!

Nu moet je nog een rondje uitknippen. Vouw hiervoor de klep naar beneden over de dop heen, en druk dit flink aan. Je krijgt dan een afdruk ter grootte van de dop. Knip of snijd dit uit. Niet de beide delen met een nietmachine aan elkaar vast. Bij de kleine portemonnee heb ik dat in het midden gedaan. Bij de grote heb ik de zijkanten dichtgeniet, hierdoor krijg je in het midden nog een extra vakje. Doe de flap naar beneden en draai de dop op je portemonnee!

Als je merkt dat er een foutje in de uitleg zit, wil je me dit dan laten weten, dan zal ik het verbeteren.
Veel succes en plezier ermee!

In Zweden heb ik geleerd om van een enkel bolletje garen dat ik had gesponnen toch een getwijnd draadje te maken. Twijnen doe je meestal met twee of meer draden, ze draaien tegen de spinrichting in, en vormen zo een goede draad om mee te breien. Daarvoor gebruik ik dan ook meerdere klossen gesponnen garen. Maar ik ben soms ook heel nieuwsgierig hoe een vezeltje spint of welke kleur een combinatie zal worden. En dan heb ik maar een klein stukje gesponnen op de spintol of het spinnewiel. En dan is het twijnen op de Andean manier een uitkomst. Dat heb ik dus in Zweden geleerd, en dan op een apparaatje waarop je de draden wikkelt. Zo’n Handy Andy heb ik niet, maar je kan het ook op je hand doen (en daar heb ik er gelukkig twee van).

Je begint met de draad een paar keer om je duim te wikkelen. De begindraad heb je nodig als je gaat twijnen, en het is lastig als die tussen de andere wikkelingen om je hand zit.

Je linkerhand is met de palm naar je toe. Nu wikkel je de draad vanaf de linkerkant van je hand, om je middelvinger. Eerst aan de rechterkant, dan achterlangs en links van je middelvinger weer terug.

 Dan draai je je hand met de palm van je af en de draad gaan naar de linkerkant (waar je pink zit). Je kan het ook zonder je hand te draaien, maar dit gaat eigenlijk vanzelf als je een paar keer heen en weer bent geweest.

 Nu draai je je hand weer met de palm naar voren. En vanaf de rechterkant gaat de draad om je middelvinger heen. Eerst linksom, dan achterlangs en rechtsom weer terug naar de rechterkant van je hand. 

 Je draait je hand weer om en gaat met de draad naar de andere kant.

Daarna begin je weer opnieuw met de draad om de middelvinger te draaien vanaf de linkerkant. Dan weer achterlangs naar de rechterkant en daar de draad weer om je middelvinger wikkelen.

Dit herhaal je totdat de draad op is. Begin niet te strak met omwikkelen want je middelvinger kan dan behoorlijk afknellen. Als de draad helemaal is opgewikkeld, haal je je middelvinger uit de draden. Dit is vooral lastig als de draden wat strakker zitten. De draden komen nu als een soort armband om je pols te zitten. Je pakt de begin- en de einddraad en hiermee maak je een beginnetje om te gaan twijnen. Als je het goed hebt gedaan, kan je nu steeds de twee draden losjes uit je armband twijnen.

Samen met Dineke van de Spinners heb ik drie dagen op de beurs in Venray gestaan. Helaas was het voor ons niet zo’n goede beurs. We hebben heel weinig wol en andere vezels verkocht. De spinnewielen, kaardemolens en het weefgetouw kregen wel belangstelling. Vooral op zondag, het aantal mannen en kinderen was die dag groter dan de dagen daarvoor. En we kregen dan ook echte “mannen-vragen” . Een paar vonden het spinnen een beetje langzaam gaan en vroegen of er ook een motortje op kon. De vraag hoeveel meter draad ik in een uur kon spinnen, kon ik helaas niet beantwoorden omdat ik daar helemaal niet over nadenk.

Maar het was reuze gezellig, en ik heb het hele weekend heerlijk zitten spinnen. Op vrijdag heeft Dineke op de kaardmolen met blauwe tinten wol, angelina en zijde rolletjes gemaakt. We hebben ieder een draad gesponnen en aan het einde van de dag hebben we de draden getwijnd. Op zaterdag hebben we hetzelfde nog een gedaan maar dan in het roze.

Sinds een paar jaar kiezen Jolanda en ik voor onze verjaardagen een leuke workshop uit. Dit jaar gingen we naar Patrizz om een echte leren tas te maken. Het was net licht aan het worden toen we richting Eindhoven reden. Het werd een dag vol keuzes maken, eerst een een maat en model uitzoeken. Daarna konden we kiezen uit een hele kast vol leer, dik en dun, heel veel kleuren en structuren. Jolanda ging voor een effen tas, en ik heb drie soorten en kleuren gecombineerd. Als snel werden we achter een machine gezet, dat viel in het begin niet mee, want ze gingen wel veel sneller dan onze eigen naaimachines. Nadat de buitenkant van de tas in elkaar was gezet, mochten we weer kiezen voor de binnenkant, en daarmee ook voor het aantal vakken en ritsen.

En in iedere tas werd ook een handig key-cord genaaid. Jolanda heeft de klep nog versierd met een leren veter, en heeft franjes en kraaltjes gebruikt. Als laatste werden de  schouderbanden genaaid en vastgemaakt, en overal had Patrizz wel een handige oplossing voor. Na een heel gezellige, leuke en leerzame dag zijn we met onze zelfgemaakte tassen weer naar huis gereden.

Het is lekker weer, en dan zijn we in de avond ook nog wel eens in de tuin bezig. Eelco heeft de uien uit de grond gehaald, zodat ik ze kan schoonmaken en vlechten. We hebben rode uitjes en een heleboel sjalotjes. Ik maak een paar vlechten, ook een paar gemengde, want dat is leuk om weg te geven.  Nu hangen ze te drogen en als we ze gebruikt hebben, dan kan ik de schillen weer gebruiken voor het verven.

Na het stukje over het leren snijden van passe-partouts, hier het vervolg. In de nieuwe slaapkamer hebben we plankjes aan de muur geschroefd, waarop we kaarten, foto’s en plaatjes konden zetten. Ik kon me helemaal uitleven met het snijden van passe-partouts.

Bij de bouwmarkt hebben we verfstalenkaartjes gehaald in de kleuren van het schilderwerk, en in de groene kleur van het karton. Ze hebben daar ook leuke behangstaaltjes.  Die heb ik in strookjes gesneden zodat ze als een randje tussen de kaarten en het passe-partout in zaten. Via internet heb ik stalenkaarten van het houtbehang van Piet Hein Eek gekocht, die heb ik ook als randjes gebruikt. Er zitten nu kaarten in van Ikea, en een stuk van het behang, maar als we iets anders willen, dan is dat zo geregeld.