Op de site van Drops garnstudio heb ik een heel leuk patroon (113-11) gevonden voor een omslagdoek. Meteen ook Drops Fabel garen (blauw/bruin mix nr 521) erbij gekocht op internet bij de Hobbydoos. Het patroon (blokken) was niet hetzelfde als mijn proeflapje, dus heb ik eerst lekker geprutst totdat ik de juiste verhouding had. Het was heel leuk breien, elke dag een blokje (en soms meer). Het was jammer dat de lap klaar was.

De omslagdoek was aan het einde van de winter klaar, maar ik heb hem toch een paar keer kunnen dragen. Later kwam ik in een boek van Cat Bordhi een gebreid i-cord tegen, dat geeft een heel mooi rond randje aan je breiwerk. De omslagdoek leek ineens niet helemaal klaar. Ik heb eerst de steken langs de rand weer opgenomen met een rondbreinaald en heb als volgt het i-cord langs de randen gebreid:

• eerst 2 steken breiend opzetten (met die rondbreinaald), en terugzetten op de linkernaald.
• dan brei je drie steken, die steken zet je weer terug op je linker naald.
• brei dan twee steken met de draad die achter de derde steek vandaan komt.
• de volgende 2 steken samenbreien van rechts naar links (door het achterste lusje).
• zet de laatste drie steken terug op de linkernaald, en
• begin weer opnieuw.

Het lijkt een hele klus, maar je moet het gewoon doen. Het is wel tijdrovend, want je moet steeds de gebreide steken weer terugzetten.

Sinds mijn 18^e verjaardag kan ik spinnen, toen heb ik een Louët spinnewiel gekregen. Eerst lekker dikke wol, zo uit de vacht leren spinnen. En later steeds mooier en dunner. Maar ik heb nooit echt iets met dat garen gedaan. Voor de weefopleiding heb ik een heleboel strengetjes geverfd. Met natuurlijke en synthetische verf, en die hangen leuk in de hobbykamer aan de muur. Ooit maak ik er iets moois van!
Het Louët spinnewiel is mee geweest naar open dagen van kinderboerderijen en naar school om de kinderen te laten zien dat je van een schapenvacht een draadje kan maken. De Louët heeft zijn beste tijd gehad, dus tijd voor een nieuwe.

Ik had al een tijdje oog op het Joy spinnewiel van Ashford, het is leuk om te zien, en in te klappen tot een handzaam pakket dat gemakkelijk vervoerd kan worden. Dat leek mij ideaal voor de vakanties. Maar ik had er nog nooit op gesponnen! En ik stelde het steeds een beetje uit, ik had tenslotte al een hele tijd niet op een spinnewiel gesponnen. Het spinnen op de spintol begon me uiteindelijk een beetje te vervelen, het ging me niet snel genoeg. En toen heb ik eerst bij Dineke een uurtje gesponnen op een Joy, en dat beviel me zo goed, dat ik er meteen een heb gekocht (van het geld dat ik had verdiend bij textielevenementen en mijn verjaardagsgeld).

Ik heb er meteen 500 gram merino wol met zijde (80/30) bij gekocht in twee kleuren, blauw met rood en roze met lila. Dat combineert erg goed bij elkaar en ik wil er verschillende draden van maken.

De eerste draad heb ik gesponnen met alleen de blauwe wol, een tweede draad met alleen de roze wol. Daarna heb ik ze getwijnd, maar ik ben niet tevreden met het resultaat. Ik denk dat ik het strakker had moeten twijnen. Donderdag is de spinavond, dus daar zal ik het gaan vragen.

Op de spinavond vonden ze mijn eerste garen helemaal niet zo slecht. Toch ben ik nu iets strakker gaan spinnen en twijnen, en met de nieuwe draden ben ik wel tevreden.

Ik heb nu vier strengen gemaakt, en ze vandaag ook gewassen, zodat ik het resultaat nog beter kan zien. Steeds twee draden getwijnd, één streng met twee lichte draden, één streng met twee donkere draden.

De andere twee strengen heb ik getwijnd van één effen draad, en één draad die ik heb gesponnen van kleine plukjes licht en donker garen achter elkaar, er ontstaat zo een streepjes-effect. Die gestreepte draden heb ik dan getwijnd met een donkere draad, de andere met een lichte draad. Op de streng kan je het effect niet zo heel goed zien, ik denk dat dat beter uitkomt als je er mee gaat breien.