Archive for the ‘vilten’ Category

Vilten op de Kaag

donderdag, september 6th, 2012

image

image

Vandaag zou ik met drie vriendinnen gaan vilten op de Kaag. Het was al lekker weer toen we de auto inpakten, en op de Kaag werd het zelfs heerlijk warm. Eerst een stuk zelfgemaakte bramentaart uit de tuin van Karin, en daarna aan de slag. Ik had de zijden sjaaltjes al geverfd, en daar moest nog wol bij gezocht worden. Dat was al leuk om te doen, en iedereen koos een andere combinatie uit. Daarna de wol op de sjaaltjes gelegd, en meteen met een beetje sopwater vastgeplakt omdat het een beetje begon te waaien. Tussen de middag hadden we bijna geen tijd om de lekkere zalmquiche van Ariane te eten, en ook een broodje salade. Adri had nog snel wat lekkere druiven gekocht als toetje.

image

Toen snel weer aan de slag, de sjaals konden in de bubbeltjesfolie en handdoeken gerold worden. En toen ging het lekker snel. Vandaag was ik je juf, en ik wilde er zeker voor zorgen dat er drie mooie sjaals mee naar huis gingen. En dat is zeker gelukt! Het zijn drie heel verschillende geworden, en dat terwijl de sjaals in  dezelfde kleuren waren geverfd. Zelf heb ik ook een beetje gevilt, dat was ook mooi, maar ik moet er nog wel mee verder. Misschien gaan we er ook nog wat bij borduren. Zeer tevreden stapten we aan het einde van de dag weer in de roeiboot terug naar huis.

image

image

Werkmobieltjes

zaterdag, maart 31st, 2012

Sinds een paar weken hebben wij op het werk een PDA gekregen, dat is gemakkelijker zeggen ze. Ik weet dat nog niet, maar het is natuurlijk wel erg leuk. Ik kan nu what’s uppen met de collega’s (en met familie en vrienden).
Dat is niet erg creatief, maar ik heb wel van vilt een aantal hoesjes gemaakt, en er ook een paar verkocht! En om het ook voor mezelf leuk te houden heb ik verschillende uitvoeringen gemaakt. Beide hoesjes zijn geverfd met Ashford synthetische verf, de ene is voor het vilten aan elkaar genaaid met borduurgaren, en heeft een lusje om de telefoon op te trekken. Zelf gebruik ik nu de blauwgroene met het sliertje, dat vind ik een erg fijne. Het gevilte lapje heb ik aan twee kanten aan elkaar genaaid en de sluiting is een vilt-koordje.
De bruine met stroken is gemaakt van het vilt dat ik had geverfd met cochenille, uien en eucalyptus en nagebeitst met ijzer. De andere is geverfd met roestige spijkers, en heeft een oranje (geverfd met eucalyptus) vilt-koordje.
Dan de laatste foto, dat hoesje is gemaakt van mijn allereerste verfexperiment op vilt, met synthetische verf en daar heb ik wat bloemetjes bij geborduurd. Daarvan bestaan twee versies, één met rode en één met blauwe bloemetjes.

 

Noorse ølvotter

donderdag, september 15th, 2011

Tijdens de vakantie in Noorwegen zag ik in een huisvlijt (husflid) winkeltje in Trysil prachtige wol, en ik kon het ook niet laten om één bol Sandnes mini Palett te kopen.
In de etalage stonden ook twee vilten bekers, met een manchet eraan gebreid. Die vond ik heel erg leuk, en het patroon kostte slechts de helft van een douchebeurt op de camping (5 Kroner). Ik moest daar alleen ook twee bollen wol bij kopen. Dus ook nog een lichte en donker grijze bol Fritidsgarn (ook van Sandnes) erbij. Het breipatroon was in het Noors, en met de één jaar Noorse les en een woordenboek kon ik het patroon vertalen. Tijdens het breien had ik alleen geen idee waar ik mee bezig was. Helaas had ik geen goede foto kunnen maken, dus het was een beetje een gok.
Tijdens het vertalen bleek de beker een bierwant te heten (ølvott), het origineel komt uit IJsland en het patroon is van Marit. Toen ik uiteindelijk klaar was, had ik een enorme grijsgestreepte bierwant. Onderaan het patroon stond dat je moest “fell av” (afhechten) en “tov” (vilten). Daar had ik in eerste instantie overheen gelezen.
Onze zoon was erg enthousiast, maar wilde liever geen pluizen in zijn mond als hij een biertje drinkt, dus ging de enorme beker in de wasmachine. De gevilte bierwant is klaar, maar gaat het er nu om dat je handen niet bevriezen tijdens het bierdrinken in de winter, of is het om je bier niet te snel te laten afkoelen?
(Als je de vertaling van het patroon wilt hebben, kan je me een reply sturen, ik stuur het je dan toe als Word bestand).

Heide, wol en een mandje

zondag, september 11th, 2011

In een vorig stukje had ik al iets geschreven over het spinnen van de wol in de kleuren van de (Noorse) heide. Toen wilde ik er nog een mutsje van breien, maar daar had ik te weinig wol voor gesponnen. Het is een bakje geworden, met een gedraaid hengseltje. Dat patroon wil ik wel uitleggen, maar dat wordt een erg technisch en lang verhaal, en het staat ook in “A second treasury of magical knitting” van Cat Bordhi. Nadat het gebreid was, was het een slap mandje, dat in elkaar zakte. Om het steviger te maken heb ik het gevilt, eerst met de hand, en later nog eens in de wasmachine.

En toen had ik zelfs nog een beetje garen over, daar heb ik een mini sokje van gebreid, die nu aan mijn fietssleutel hangt. En met dat hele kleine beetje garen dat ik nu nog over heb, kan ik nog een klein pakje inpakken.

 

 

 

 

 

Strengetjes oude wol

zaterdag, februari 5th, 2011

Ongeveer 25 jaar geleden heb ik de weefcursus in Delft gedaan. Behalve bindingsleer, technieken en ontwerpen, leerden we er ook wol verven. Dat deden we heel erg precies en ik heb een aantal strengetjes wol geverfd in alle kleuren van de regenboog, die heel erg mooi in elkaar overliepen. Die strengetjes wol heb ik aan een stok gehangen, en die zijn een paar keer meeverhuisd, en hingen nu weer in “mijn” kamertje. Toen ik ze daar ging ophangen, had ik al gevoeld dat de wol heel erg stug was, en hier en daar had ook een motje lekker zitten eten. Er moest iets mee gedaan worden, breien en dan vilten, maar wat? Toevallig zag ik dat één van mijn tassen hier en daar wat kapot ging, dus de wolletjes zouden een tas worden. Het was nog een hele klus om alle kleurtjes tot één patroon te verwerken, maar het is me toch gelukt.

Op een rondbreinaald heb ik alle strengetjes in de tinten rood/geel/groen gebreid tot een enorme zak, de draadjes die door de motten waren doorgeknaagd heb ik gewoon aan elkaar geknoopt, want de tas werd toch gevilt. Met de blauw/rode strengetjes heb ik een enorme sliert gebreid als hengsel, een klein mobielvakje en  een i-cordje om mijn sleutels aan vast te maken, zodat die niet onderin verdwalen.

Het vilten in de wasmachine vond ik in  het begin een beetje eng, dus met een lekker zeepje en goed heet water in de wastafel geprobeerd de zak te vervilten. Het werd wel iets steviger, maar echt vilt werd het niet. Waar ik bang voor was dat de zak of het mobielzakje zou dichtvilten, bleef uit. Dus toch maar in de wasmachine, op 40 graden. Wat duurt dat lang…..  Toen de tas eruit kwam, was die al een stuk kleiner, maar nog niet stevig genoeg, vond ik. Terug in de wasmachine en op 60 graden! Weer een uur later kwam er een prachtige, stevige tas tevoorschijn.