Ieder jaar is er in juni een textielmarkt in Warmond. Het is er heel gezellig, leuke mensen, en dit jaar werkte het weer ook mee. Het regende niet, de zon scheen zelfs, het waaide alleen wat onstuimig. Maar dat schept een band met je buren , als je de weggewaaide artikelen gaat terugbrengen. In de kraam van de Spinners hadden we wat nieuwe kleuren merinowol met zijde. Om te laten zien hoe de wol er uitziet als je het spint, heb ik de gele wol gesponnen. Op de spintol, want dat ziet er altijd leuk uit, en heeft ook steeds weer bekijks (en commentaar). Ik ben niet zo’n fan van geel, maar de kleur die ik nu gesponnen heb is heel mooi diep en warm geel, met een heel klein beetje witte zijde er in.
Thuis heb ik de dunne draad op een bolletje gewonden, en in het breikommetje gelegd. Met de spintol heb ik het op de Navajo manier getwijnd (een soort vingerhaken) waardoor er nu een driedraads draadje is ontstaan.

Een tijdje geleden zag ik op internet een bakje met een “krul”‘ waar je een bolletje wol in kon leggen, zodat het niet wegrolt als je aan het breien bent. De draad gaat door de krul en kan niet in de war raken. Dat leek mij helemaal geweldig. Ze waren wel te koop geloof ik, maar mijn moeder kan mooie potten bakken, dus heb ik haar gevraagd of ze voor mij zo’n bollenbakje kon maken. Ik was het al weer helemaal vergeten, totdat ik vandaag bij mijn ouders was. Op het tafeltje naast “mijn” stoel stond het bakje al te pronken.
Voor de foto heb ik er even een flossig bolletje in gelegd, vanavond ga ik het uitproberen met een breiwerkje.
Dankjewel moeder!