In de maand mei heb ik meegedaan met ColorConspiracy 2024 van Birgit Koopsen op Instagram. Voor elke dag was een kleurpalet gegeven, waarmee je een print met de gelliplate kon maken. Ik heb alles geprint met Amsterdam acryl. Dus nu heb ik 31 printjes op a6 formaat. Ze zitten in een apart boekje met de kleurenkaart erbij, en per afdruk heb ik ook genoteerd hoe ik het heb gedaan. Je kan namelijk op de gelliplate een paar lagen in één keer afdrukken, maar dan moet je wel goed de volgorde bedenken. Dat vind ik best lastig, en zo heb ik ook wel eens iets geprint met een verkeerde volgorde, waardoor je één van de lagen niet zag omdat de volgende laag deze geheel had bedekt. Maar ik heb met veel plezier elke dag een printje gemaakt. En behalve de mooie printjes heb ik ook nog een heleboel papier waarop ik verf van de brayer (roller) heb afgerold, dit geeft ook weer hele leuke papiertjes om te gebruiken. Op mijn instagram account staan alle printjes, en hier laat ik de bijzondere nog een keer zien
.
In april heb ik een boekje laten zien dat ik had gemaakt bij Papyrus, nu heb ik dat gevuld met papiertjes, inkt en draadjes. Papier van de restjes van de workshop en nog wat zelfgemaakte stukjes papier met inkt. Op elke pagina ongeveer hetzelfde, maar dan anders.

En wat het breien betreft,  mijn schoondochter was een trui begonnen, ze is supercreatief, maar breien ligt haar niet. Gelukkig vind ik breien wel heel erg leuk, en ik heb voorgesteld om de trui af te breien, dat is gebeurd en ze is er blij mee.

Daarnaast heb ik een oud paar zelfgebreide sokken van nieuwe neuzen voorzien. Mijn tenen gaan altijd als eerste door de sokken heen, dan knip ik de neus er af, en brei er gewoon een nieuwe aan. Deze keer had ik nog een restje van de originele wol, maar met een andere kleur kan ook. Soms brei ik dan ook nog een klein randje extra aan de bovenkant aan om er een geheel van te maken. Voor Eelco had ik ook nog een paar op de naalden staan, die lagen al een tijdje, en toen was ik het patroontje vergeten. Gelukkig kon ik het terugvinden met achteruitbreien (of gewoon uithalen). Het bestaat uit vier naalden in twee kleuren, het patroontje staat nu op een labeltje dat ik aan de sok heb gehangen (dat is niet mijn idee, ik heb het van een vriendin die het weer van een andere vriendin had). Als het weer een tijdje blijft liggen, hoef ik het niet weer uit te halen!

In mei hebben we nogal wat jarigen, en ik heb ook nog wat nieuwe kaarten gemaakt. Ik gebruik steeds vaker papier en garen samen, zowel met de hand als met de machine.

Dit was creatief mei. In juni en juli post ik niets op deze site, we zijn met de daktent naar Scandinavië, en ons reisverslag komt op Fishfreak

Natuurlijk blijf ik creatief bezig, in de auto ligt standaard een breiwerk en ik ben al van alles aan het verzamelen om een journal te maken. Dat zal een combinatie van een Art-journal en een Junk-journal worden, ik kan namelijk nog steeds niet bedenken wat ik het leukste vind. In ieder geval neem ik zowel stof en draadjes als papier, inkt en stiften mee!

Vanaf eind augustus ga ik hier weer verder,
groetjes Katja

Creatief april begon met het Creaweekend in Rijswijk. Ik besloot dat ik daar best op de fiets heen kon rijden, maar de weergoden waren dat niet helemaal met mij eens. In de regen en met tegenwind kwam ik bij de Broodfabriek aan. Maar de beurs maakte veel goed. Er waren veel kraampjes van kleinere bedrijfjes, en dat vond ik erg leuk. Hier en daar gezellig staan kletsen, en natuurlijk het een en ander gekocht. Vantevoren had ik al een lijstje gemaakt, én alles moest in de fietstas passen. Uiteindelijk reed ik met windje mee en een waterig zonnetje terug naar huis met stickertjes, Washi tape, reliefpasta, een leuk boekje, stempels en stempelinkt, en een heel fijn mesje.

Met dat mesje heb ik hetzelfde weekend nog een sjabloon gemaakt voor de gelliplate. Ook nog wat kleine sjablonen met de Cricut Joy. Ik doe dat met laserfilm voor de printer, daar kan je lekker in snijden. Het is wel vrij dun, maar het is stevig en het kan dus ook met de Cricut.

Het volgende weekend hadden we weer een spingroep bijeenkomst. We gingen van allerlei techniekjes doen, en niet alles had met spinnen en wol te maken. Behalve het batt van allemaal restanten Alpaca, dat iemand had meegenomen. Daarnaast was er iemand die een klein lapje ging vilten, een ander liet zien hoe je in een boek kon tekenen, een soort zentangles tussen de letters door. We hebben ook het begin voor een kringelsjaal geleerd, en ik heb wat envelopjes en boekjes gevouwen. En als je dan helemaal moe in je handen werd, was er ook nog iemand die een handmassage kon geven. De dag ging heel snel voorbij. Zeker met al het lekkers dat er meegenomen was.
Vorige keer had ik verteld van de BBBash, daarin heb ik ook geprobeerd om op papier te stikken met de naaimachine, dat ging goed zolang ik rechte lijnen stikte. Bij mijn naaimachine zat geen borduurvoetje en dat heb ik mezelf cadeau gegeven. Nu kan ik ook vrij borduren op stof én op papier. Het vergt nog wel even wat oefening, maar het gaat goed. Voor mijn alfabetboekje bij de letter G heb ik een border gemaakt van geel, groen, grijs en goud.

Ik had ook al laten weten dat ik me had ingeschreven voor de online cursus collages maken. Dat heb ik niet meer helemaal gevolgd, want het was niet echt iets voor mij. Met een paar geleerde techieken heb ik wat kaartjes gemaakt. 

Wel ben ik weer een online aan het volgen om stempels te maken. Dat is ook een hele leuke lessenserie, maar ik ben nogal ongeduldig, dus ik heb ook al een stempel gemaakt zonder dat ik alles had gevolgd. En die is erg goed gelukt, al zeg ik het zelf!

En het laatste weekend van april heb ik met twee vriendinnen weer een Leerzame Zaterdag bij Papyrus gevolgd. Deze keer waren het boekjes van Keith West, ook weer heel leuk om te doen, met mooi papier. Thuis heb ik ze nog wat opgeleukt, met een mooi bandje van Hedi Kyle. Nu kan ik ze gaan “vullen”, maar ik heb nog geen inspiratie. Wie weet of dat in mei gaat gebeuren.

Ondertussen begint het ook lekker weer te worden, en heb ik zelfs ook nog tijd gehad om de ramen te zemen!
Volgende maand is mei, en ik kan nu al verklappen dat ik meedoe met de ColorConspiracy 2024 van Birgit Koopsen. Nooit gedacht dat ik het leuk zou vinden om mee te doen met zulke uitdagingen. Elke dag in mei een gelliprint maken met elke dag een speciaal uitgezocht kleurpalet, ik heb er al een paar gemaakt, dus begin juni kunnen jullie die in ieder geval tegemoet zien.

De maand maart was een hele creatieve. Het begon met het dichtnaaien van een scheur in mijn spijkerbroek, deze was er in gekomen tijdens een wandeling op de rotsen langs de kust van Noorwegen. En die scheur heb ik gemaakt met een creatief borduur/weefwerkje in blauwtinten. Zo hoeft deze broek niet weggegooid te worden.

Op de dinsdagen geef ik nog steeds breiles, en tijdens één van de lessen kwam iemand mee die een breivraag had. Leuk, maar jammer dat ik geen antwoord had. Het ging over een kantpatroon, en ik kon het niet ontcijferen. Gelukkig was er iemand op de spingroep die dat wel kon, en nadat ik het had uitgewerkt, was er weer iemand met breien op weg geholpen.

Intussen is ook mijn eigen oranje trui helemaal klaar. Het idee was om een trui van de Hema na te breien, maar dat werd veel te stug en te stevig met het garen dat ik ervoor had gekocht. Ik heb daarna een ander patroon gemaakt. Gebreid vanaf de nek tot beneden, en met een patroon dat ik ergens had gezien, en dat ik een beetje heb veranderd naar mijn eigen smaak. Alleen nog even blocken en dan kan ik hem aan op koude dagen.

En dan heb ik ook nog iets gebreid van het bolletje vaatdoek-garen dat was ontstaan tijdens de verfworkshop in januari. En wat is het geworden? Ja, een vatendoekje natuurlijk hahaha, kleurt heel mooi bij onze gekleurde tegeltjes.

De Landelijke Spingroep, waar ik lid van ben, had deze maand weer de ledenvergadering. Deze keer niet al te ver weg, dus zijn we daar naar toe gegaan. En na de vergadering was er genoeg tijd voor wat demonstraties en veel gezelligheid (en kroketten).
Naast deze draadjes dingen ben ik ook heel veel bezig geweest met papieren dingen. Omdat mijn gelliplate erg klein is (ik kan er net geen kaart mee afdrukken), heb ik mezelf een A4 gelliplate cadeau gedaan. Ik ben aan het experimenteren geweest met natuurmaterialen. Ook weer heel verrassend!
  
Deze maand gingen we ook een dagje geocachen met vrienden, en omdat ik steeds aan het vouwen, knippen en plakken was, heb ik er een boekje van gemaakt. De vragen voor de cache er in gezet, en het adres van het restaurant waar we gingen eten op een apart kaartje. Het was weer een heel gezellige dag met een heerlijk diner als afsluiting.

En in een onbewaakt ogenblik heb ik mijzelf opgegeven voor een online workshop art journal van Brooke Henry. Het heet de BB Bash, en het waren 7 prompts, elke dag één, en via Youtube kreeg ik elke dag een filmpje van ongeveer 10 minuten met een uitleg. Zo ben ik bezig geweest met Messy labels maken, ik heb een strook Scrappy stukjes papier aan elkaar gestikt, ik heb een Ornament gemaakt met stof en papier, een Collage alleen in zwart/wit met een beetje bruin kaftpapier, daarna wat verbandgaas en kantjes geverfd met de prompt Dye (maar dat kon ik al), daarna een Cluster gemaakt met stof, steken, kralen en bandjes, en als laatste Stitches gemaakt op zowel papier als karton. Borduren kan ik natuurlijk wel, maar deze keer had ik met goud gewerkt. En dat is eigenlijk niets voor mij. Het was ontzettend leuk om te doen. Het kostte niet heel veel tijd, en ik ben ook echt wel uitgedaagd om dingen te doen die ik anders niet zou doen. Heel erg leuk. En toen heb ik mezelf meteen ingeschreven voor een andere workshop om collages te maken. De lessen zijn al geweest, maar ik ga ze later uitvoeren. Dat kan met deze lessen want ik kan er altijd bij. Die BB Bash waren maar twee weken “houdbaar”.

Ook was ik al begonnen aan een Paasboekje, maar omdat ik die workshop deed had ik geen tijd om die met Pasen af te hebben, dat komt volgend jaar wel weer.

Dit was dus alweer de derde creatieve maand, tot de volgende maand!

Bijna aansluitend aan de verfworkshop die ik had gegeven, ging ik zelf met een vriendin wol verven. En dit was iets heel anders! We hebben geverfd met Kool-Aid limonade poeder. Dit is een Amerikaanse merk, het poeder kan je oplossen in water, maar ook als poeder op je wol strooien. Het geeft intense kleuren, je kan het goed mengen, en het kan gefixeerd worden in de magnetron. Het is dus redelijk veilig, ook om met kinderen te doen. Zelf zou ik er geen slok van nemen, maar het zou wel kunnen.

Vriendin had al een heleboel materiaal klaargelegd, naast een pot heerlijke thee en lekkers. Wij gingen aan de slag in haar keuken, met heel veel enthousiasme. Bovendien ruikt die limonade vreselijk zoet.
Ik had een soort plan bedacht om later een sjaal te kunnen breien. Ik heb de wol geverfd met een lang stuk groen, en een kleiner stuk oranje/geel/rood. Dan wil ik gaan breien met de langste kleur, en als ik bij de andere kleur bent, dan brei ik daar een i-cordje van. Dit had ik zelf bedacht, maar de vriendin had hetzelfde al bedacht en zelfs voor een tijdschrift een patroon geschreven. Zover ben ik nog niet, het wordt een vakantie-projectje!
Aan het eind van de dag ging ik naar huis met een prachtige draad, en nog wat meer. Het was een supergezellige dag!

Met onze spingroep hebben we soms een extra zaterdag, die we invullen met een activiteit. En deze keer stond het maken van een “Groot Batt” op het programma. Ik zal het even uitleggen, iedereen neemt resten losse wol of ander spinbaar materiaal mee. Dan leggen we dat in plukjes op een paar tafels over elkaar heen, zodat een soort deken van materiaal ontstaat. Deze deken scheuren we het eind van de dag in zoveel stukken als deelnemers. Ieder kan dan zijn eigen deel gaan spinnen. Ik heb het op het blending bord gedaan, en er rolletjes van gemaakt. Anderen spinnen het meteen uit het batt, en het kan ook door de kaardenmolen. Ik heb het daarna meteen gesponnen en op een bolletje gedraaid. Ik ken mezelf, als ik het laat liggen, dan blijft het liggen.
En nu we het toch over de spingroep hebben, samen met Eelco heb ik twee dagen gelogeerd in Mennorode. Dit was altijd de thuishaven van de bijeenkomsten van de Landelijke Spindag, en ik vond het altijd een heerlijke omgeving. Het is midden in het bos, en we hebben er nu heerlijk kunnen wandelen, ondanks de regen.

En wat heb ik nog meer gedaan?
Deze maand zijn er een paar zelfgemaakte verjaardagskaarten de deur uit gegaan. Meestal neem ik mezelf voor om een kaart te sturen, maar dan vergeet ik het weer. Dus één van mijn goede voornemens is om het dit jaar ook gewoon te doen! Vorig jaar heb ik mezelf een gelliplate gegeven, een plaatje gelatine waarmee je hele leuke dingen kan doen. Verf erop en dan afdrukken op papier of textiel. En dan kan je natuurlijk iets in de verf leggen, of juist wat verf weghalen. Verschillende kleuren verf mengen is ook al leuk. Combinaties tot zover je fantasie gaat, en soms gaat iets helemaal niet zoals je had gedacht. Maar ik bewaar alle afdrukken, en scheur kleine stukjes af om te gebruiken voor de kaarten of voor een junk journal. Mijn gelliplate was erg klein, dus heb ik er eentje bij gekocht in A4 formaat. Ook kocht ik daarbij Disstress inkt waar je heerlijk met kunt mengen en mooie randjes mee kan maken. Ik wordt er helemaal blij van!

Eens per maand komen we met een klein groepje bij elkaar om te spinnen en te breien, maar omdat twee van ons vorige maand hadden gevouwen, wilden de anderen dat ook wel leren. Eerst zijn we naar Papier Royaal geweest, een leuk papierwinkeltje waar we ruim de tijd namen om ons te vergapen aan alle mooie dingen, en daar dan weer wat van te kopen natuurlijk. Met het groepje hebben we wat enveloppen en mapjes gevouwen, van het papier maar ook van de mooie foto’s van de oude Novib-kalenders. Het was leuk om uit te zoeken hoe de foto’s mooi op de vouwwerkjes zouden komen (deze hebik niet zelf gevouwen).

En als laatste de kettingsjaal die ik voor een collega heb gebreid, met wat extra springerig garen ertussen. Voor mij wel bijzonder omdat ik altijd iets met kleur brei, deze keer was wit/naturel/grijs het thema. Het zit al in een zelf versierd tasje, de volgende maand gaat het naar haar toe.

Tot zover, tot begin april als ik tijd heb om een stukje te schrijven!

Aan het begin van dit jaar werd mij gevraagd of het iets voor me was om breilessen te gaan geven.
Dat is iets wat ik altijd graag wilde doen, maar omdat ik geen ruimte had, heb ik dat voor me uit geschoven.

En nu kwam er een ruimte, en werd ik zelfs gevraagd! Maar………… toen kwamen de twijfels. Ondertussen had ik ook al ideetjes bedacht voor de lessen, en zelfs als wat op papier gezet. Ik had er ineens heel veel zin in.

Ik heb een flyer geschreven (met mijn logo), en een paar voorbeeldjes gebreid. De flyers heb ik hier en daar verspreid.
Vanaf deze vrijdag ga ik in de kelder van het gebouw naast het Kruispunt breilessen geven. Dan komen  de eerste drie cursisten, en ik vind het best spannend. Maar ook vreselijk leuk om mee bezig te zijn.

Hier de tekst van de flyer, en je kan deze ook downloaden.

Wil je leren breien omdat je heel graag iets voor jezelf, je (klein)kind of iemand anders wil maken? Of kan je wel een beetje breien, en wil je meer leren over technieken, garens en patronen?
Ik geef breilessen in het centrum van Voorschoten.
Voor deze lessen kan je je aanmelden. We beginnen met de basisvaardigheden, opzetten, rechte en averechte steken breien. Daarna kan je op je eigen niveau verder. Je kan met kleine projecten beginnen, maar ook iets groots opzetten. Wil je een babytruitje breien, of liever een sjaal? Of wil je een lekkere warme deken breien of kerstballen?

De lessen worden elke week hier gegeven, op vrijdag van 9:30 – 11:30 uur.
Per les betaal je €17,50. Voor de proefbreisels zijn er garens om mee te oefenen.

Ook zijn er breinaalden om uit te proberen. Voor de andere projecten die je zelf tijdens de les gaat maken, zorg je voor je eigen breinaalden en garens. Natuurlijk kan ik je helpen en adviseren bij je keuze.

Wil je meer weten over deze lessen kan je contact met mij opnemen via het contact formulier.

Vorige week heb ik de laatste streng getwijnd van mijn Combo spinproject. De eerste twee klossen waren bijna tegelijkertijd aan het eind. Bij de volgende klossen had ik steeds op een van de klossen nog wat garen over. Dan ging ik gewoon weer verder met de kleur die er nog opzat. En toen alle klossen waren getwijnd had ik op een klos nog een heel stuk over. Dat heb ik op de Andean manier getwijnd. De draad heb ik op een speciale manier op mijn hand gewonden, en daarna heb ik het begin en eind van de draad genomen om zo ook het laatste stukje te kunnen twijnen. Nu is alles echt op!
Tijdens het spinnen gingen sommige kleurovergangen zo mooi geleidelijk in elkaar over, je zag bijna  het verschil niet. Prachtig. Toen ik na een paar dagen lekker doorspinnen pijn in mijn duim kreeg, liet mijn dochter (die studeert voor fysiotherapeut) mij weten dat mijn duim niet gemaakt was om de hele tijd overstrekt te worden. Daarna heb ik telkens goed opgelet dat ik mijn duim licht gebogen hield, en natuurlijk voelde dat een stuk beter.

In het totaal heb ik nu dus zes strengen gekleurde wol gesponnen en getwijnd. Dat is bij elkaar 520 gram en 1238 meter. Na het wassen in Eucalan heb ik elke streng op twee bolletjes gewonden. De draad is niet overal gelijk, en ik heb de bollen nu verdeeld in vier “dunne’, vier “gemiddelde” en vier “dikke”. Dat is natuurlijk relatief, maar ik gebruik dan voor de panden en voor de mouwen een soortgelijk dikte garen, dan valt de ongelijkheid het minste op. 
En nu kan ik gaan breien! Het wordt na lang wikken en wegen het patroon Corinne, dat je op Ravelry kan vinden. Maar ik geef er natuurlijk wel mijn eigen draai aan. Het is helemaal recht gebreid, maar ik brei liever in tricotsteek.

Nee, niet het Noorse fjord, maar het borduurwerk. Een tijdje geleden kreeg ik de vraag of ik een workshop Hardanger borduren wilde geven. Ik vond het een leuk idee, want de techniek spreekt mij wel aan. Via mijn moeder, mijn eigen bibliotheekje en de Bibliotheek heb ik allerlei voorbeelden gevonden. Ik heb verschillende soorten borduurstof aangeschaft, en kwam al snel tot de ontdekking op welke stof ik het beste (zonder vergrootglas!) kon borduren. Ik heb niet alleen verschillende steken uitgeprobeerd, maar ook verschillende kleuren. Wit op wit is mooi, maar ecru ook, en zelfs een kleurtje kan heel goed.
Gisteren heb ik de workshop gegeven, bij een van de cursisten thuis. Het was heel gezellig, en ze hebben hard gewerkt!

In Noorwegen sprak ik met een Noorse spinster die prachtige paars-roze wol aan haar spinnewiel had gehangen. Zij sprak niet zo goed Engels, en ik maar een klein beetje Noors, maar met wat heen en weer vragen en hulp van een jongere breister, ben ik aan de weet gekomen hoe zij die wol had geverfd. De verf is afkomstig van korkje, dat is een mos dat ze met een mes van de stenen afschrappen. Dus toen we een paar dagen later op de fjell waren, heb ik voorzichtig wat mos losgekrapt. Volgens de vrouw hoefde ik er niet veel van te hebben voor het verven van meerdere tinten, een handjevol. Later toen we in Rondane waren, zagen we nog veel meer andere mosjes. En toen Eelco stond te vissen, ben ik gaan oogsten. Ik heb nog vier andere andere soorten meegenomen. Toen moesten de mosjes gedroogd worden, en daarvoor heb ik bij de supermarkt een doosje pantykousjes gekocht, ze hadden alleen zwarte!
Omdat ik toch een beetje meer houvast wilde hebben, ben ik op zoek gegaan naar recepten op internet. Ik kwam verschillende recepten tegen, en over het algemeen kwam het er op neer dat je een handjevol mos in een pot moest doen, daarbij water en ammonia (in de verhouding 2:1). Elke dag moet je twee keer de deksel even van de pot halen om wat zuurstof toe te laten. Nadat je de deksel er weer op hebt gedaan, mag je even lekker schudden! Van de korkje nam ik 25 gram, van de de andere 15 gram en alles in 200 ml water 100 ml ammonia.
Na drie maanden heb ik de potjes geleegd in een klein verfpannetje en langzaam aan de kook gebracht, en weer laten afkoelen. De kleur leek helemaal niet op paars of rose.  Toen heb ik een streng in aluin gebeitste wol/bamboe in vijf gelijke strengen verdeeld. Het eerste deel ging de grote verfpan in, de verf (en nog steeds het korstmos dat weer in een panty zat omdat anders alles in de wol zou gaan zitten) erbij en geverfd. De streng heb ik in het bad laten afkoelen. De volgende dag de tweede streng geverfd enzovoorts. Steeds werd de kleur wat lichter. Het is helaas niet de mooie kleur die ik had gehoopt, maar de kleur loopt wel mooi van donker naar licht. De andere potten zijn nog dicht, daar ga ik later mee verven.

Eind vorig jaar kreeg ik de statistieken van mijn weblog, cijfertjes en grafiekjes. Dat vind ik leuk, maar het was wel bedroevend dat ik slechts 3 keer iets had gepost vorig jaar. Wel had ik drie keer het Opera House in Sydney vol met lezers uit 44 landen. Voornamelijk uit Nederland en Belgie maar ook uit Scandinavie en Amerika. De drukste dag was 31 juli (terwijl ik lekker met vakantie was!). En het meest gelezen stukje was Wol verven op zonne-energie, hierop kreeg ik zelfs een reactie van een energie bedrijf.
Om al die volgers niet teleur te stellen, en omdat ik het zelf ook leuk vind om te doen, heb ik me voorgenomen om meer te posten. En wanneer kan je dan beter beginnen dan op 1 januari met met een korte samenvatting van het vorige jaar?

Het Autumn vest van Kaauni wol heb ik bij de schouder dichtgenaaid. Tijdens de breigroep hebben we besproken hoe je het veiligste in je trui kan knippen. Eerst heb ik een zigzagsteekje gestikt, waarna ik  het armsgat heb open geknipt. Met de eerste mouw ben ik nu halverwege.

In het voorjaar ben ik samen met Annelies in het huisje van Dineke in Zweden geweest. Ik heb daar het materiaal gesponnen dat we op de Landelijke Spindag hadden gekregen. We kregen allemaal vier verschillende mengsels, door ruilen zonder te huilen had ik uiteindelijk alleen materiaal in geel/groen/blauw. Er zat ook nog een beetje witte acryl bij, waarvan ik het meeste niet heb gebruikt. De draad heb ik gesponnen met een Woolee Winder die de draad heel netjes over je spoel verdeelt tijdens het spinnen zodat je dit niet zelf hoeft te doen. Vooral bij het twijnen is dit heel prettig. Van de draad heb ik later in het jaar polswarmers gebreid. Op de foto zie je dat ik niet genoeg garen had voor mijn derde polswarmer, de eerste ben ik verloren toen ik ze voor de eerste keer aanhad.

In Zweden heb ik ook een heel mooi linnen/katoenen garen gekocht om een trui van te breien. Daar ben ik ook al mee begonnen, dus hierover zal dit jaar ook nog een stukje komen.

In de zomer hebben we met de breigroep voor Inez kleine truitjes gebreid. Ik heb het patroontje geschreven voor het truitje. Zij maakt poppetjes die de truitjes aan krijgen, en als haar kinderboekje wordt uitgegeven krijgen de eerste klanten deze erbij cadeau. Het was erg leuk om met de groep aan eenzelfde patroon te werken. En al heb je allemaal hetzelfde patroon, er zijn heel veel verschillende truitjes gebreid.

Toen we van de zomer in Noorwegen op een markt waren, heb ik van een Noorse spinster geleerd hoe je met korstmos kan verven. Tijdens onze wandelingen op de hoogvlakte hebben we diverse korstmossen verzameld. Deze moeten eerst een paar maanden in water met ammonia blijven staan. Ze mogen er nu wel uit, en binnenkort ga ik er mee verven.

Het laatste project van 2014 was een mysterie KAL. Vantevoren wist ik dat het een sjaal zou worden met ingewikkelde kabelpatronen. En hoeveel garen ik nodig had. Vanaf november kwam elke week een deel van het patroon. Helaas moest ik vanwege een blessure bij het derde deel afhaken. Gelukkig ben ik nu weer heel voorzichtig begonnen met elke dag een toertje breien.

Dit jaar zijn er dus genoeg projecten om over te schrijven, ik wens iedereen een heel creatief 2015!

Dit is het vervolg op mijn vorige stukje. Voor de vakantie had ik de potten gevuld en toen wij met vakantie gingen, waren ze al lichtgekleurd. Tijdens onze vakantie hebben de potten geduldig op mij gewacht, en ze waren gelukkig nog meer gekleurd toen we terugkwamen. Het is nog een paar dagen lekker warm geweest, en nu kan ik echt niet langer wachten. De potten staan nu 7 weken buiten. Vannacht hoorde ik een metalen klik, van het deksel dat afkoelde na een warme dag. Ik vind het genoeg geweest en maak de potten open. Het ruikt niet heel erg lekker, dus snel haal ik de wol uit de potten. Het zijn heel mooi gekleurde strengen geworden, ik ben er erg blij mee. Maar wat ik had verwacht van de eucalyptus is totaal niet uitgekomen, ze hebben geen enkele kleur afgegeven. Het is dus duidelijk dat eucalyptus echt heel heet moet worden om kleur af te geven. Misschien kan ik volgende keer proberen om de blaadjes eerst te koken, zodat ze oranje water afgeven. De uienschillen gaven een mooi oranje, maar ook wat minder dan ik had verwacht. Verder is de wol prachtig geel/groen geworden in diverse tinten. Ik heb de wol eerst laten drogen, en daarna gespoeld. Hier zit totaal geen verklaring achter, maar het is op gevoel. In het tweede spoelwater doe ik een flinke scheut azijn om de kleur te fixeren.   De sokkenwol is veel helderder dan de losse wol geworden. Maar ik ben heel blij met de resultaten. Dit ga ik volgend jaar zomer zeker nog een keer herhalen!