Nee, niet het Noorse fjord, maar het borduurwerk. Een tijdje geleden kreeg ik de vraag of ik een workshop Hardanger borduren wilde geven. Ik vond het een leuk idee, want de techniek spreekt mij wel aan. Via mijn moeder, mijn eigen bibliotheekje en de Bibliotheek heb ik allerlei voorbeelden gevonden. Ik heb verschillende soorten borduurstof aangeschaft, en kwam al snel tot de ontdekking op welke stof ik het beste (zonder vergrootglas!) kon borduren. Ik heb niet alleen verschillende steken uitgeprobeerd, maar ook verschillende kleuren. Wit op wit is mooi, maar ecru ook, en zelfs een kleurtje kan heel goed.
Gisteren heb ik de workshop gegeven, bij een van de cursisten thuis. Het was heel gezellig, en ze hebben hard gewerkt!

We zijn terug van een maand Zweden en Noorwegen, en hebben het daar heerlijk gehad, maar dat staat op het andere weblog Fishfreak. Mijn weblog gaat over wol, spinnen, breien en alle andere dingen die ik leuk vind. En omdat ik hier al heel lang niets meer heb geschreven, even een up-date-je van de vakantie.

Op de heenreis in de auto en op de boot heb ik heerlijk kunnen breien aan de Twisted sokken, de opzet had ik al voor de vakantie gemaakt, en het patroon had ik al goed bestudeerd, zodat ik alleen maar hoefde te breien (het is een patroon dat op Ravelry en Knitty staat). Tijdens de vakantie heb ik er zo nu en dan aan gewerkt, en op de laatste camping heb ik beide sokken afgehecht. En als het niet zulk mooi weer was, had ik ze vast al eens aangetrokken.

Op de terugweg ben ik begonnen met een sjaal. De wol (ja, echte) heb ik gekocht in een Noorse winkel die Nille heet, een winkel die ook huishoudartikelen en schoolartikelen verkoopt. Ik ben gevallen voor de mooie blauw/groene kleuren (die zijn helaas niet goed op de foto). Verder ben ik geen echt leuke wolwinkels tegengekomen, maar dat is ook logisch als je meer in de natuur bent, dan in steden. De sjaal ben ik aan het breien met dubbelzijdige kabels en gerstekorrel.

In Zweden heb ik wel een boekje gekocht, in Jokkmokk. We gingen daar naar toe omdat we het zo’n leuke naam vinden, bovendien ligt dit nagenoeg op de Poolcirkel. In de gamle apotek (een prachtig houten gebouw dat vroeger dus een apotheek was) was een brei tentoonstelling van de dames van de Husflid (huisvlijt). Jammergenoeg waren ze erg verlegen en spraken ze bijna geen Engels, en ik ben erg slecht in Zweeds, dus konden ze me niet uitleggen waarmee ze de natuurlijk geverfde wol hadden geverfd.

Het was verder erg leuk om daar rond te wandelen tusse de gebreide sokken en wanten, en te kijken bij de weefgetouwen. Het boekje ging ik afrekenen, en heb er nog een klein souvenirtje bijgekocht (alleen maar omdat ik het zo leuk vond dat ze zo vreselijk hun best deden voor ons!).

En ik heb ook nog een setje frimerken (postzegels) gekocht in de supermarkt, omdat er breiafbeeldingen op stonden.

Voordat we vertrokken had ik ook nog de geverfde vezels die ik vorig jaar gekregen had op de Landelijke Spindag in de hobbykrat gestopt. Ik had het thuis geverfd en gekaard, en heb een beetje gesponnen op een spintol en getwijnd op de Andean manier die ik al eerder heb beschreven. Maar ik vond het niet zo heel fijn spinnen. Als het klaar is, zal ik er wel een logje aan wagen.

Tot zover Insteken, omslaan … in de vakantie, nu ga ik me voorbereiden op een paar leuke breiworkshops die ik bij de Spinners in Den Haag ga geven.

Een paar jaar geleden heeft Fenna van een melkpak een portemonnee leren vouwen, en toen we in Noorwegen waren hebben we daar een Noors melkpak omgetoverd tot portemonnee. Die gaat nog steeds mee om het Deense en Zweedse geld in te bewaren als we in Noorwegen zijn. Pasgeleden heb ik een nieuwe versie geleerd, de portemonnee met schroefdop! Deze versie heb ik op de breigroep laten zien, en onder lichte dwang heb ik beloofd dat ik de uitleg nog eens op mijn weblog zou zetten. Hierbij de fotoreportage met toelichting.

Maak het pak goed schoon en knip of snijd de bodem eruit, knip ook het bovenste randje eraf. Nu heb je een vierkante koker, waar je doorheen kunt kijken.

Nu moet je eerst de zijkanten naar buiten vouwen, zoals het paarse pak. Daarna maak je nog twee vouwen tussen de voor/achterkant van het melkpak en de vouw in het midden van de zijkant. Het klinkt misschien een beetje ingewikkeld, maar je ziet de vouwen in het groene pak. De vouwen moeten helemaal van boven tot onderaan het pak gemaakt worden, en nog eens stevig aangedrukt worden.

Nu kan je kiezen voor een grote of kleine portemonnee. Het paarse pak wordt klein, het groene pak wordt groter. Het verschil zit in de richting van de vouw, bij het paarse pak gaat de eerste vouw naar binnen, bij het groene pak gaat de eerste vouw naar buiten toe.

Als je de keuze hebt gemaakt tussen een grote of kleine portemonnee, moet je het pak ongeveer in drie delen vouwen. Het deel met de dop wordt de voorkant, het middelste deel wordt de achterkant van de portemonnee. En het laatste deel wordt de klep, en daarvoor moet je een stuk wegknippen.

Op deze foto zie je welk stuk je van het pak moet wegknippen. Hiervoor vouw je de portemonnee, en het deel dat aan de voorkant over de dop heen komt moet vast blijven zitten (dat is aan dezelfde kant als waar de dop zit). Kijk hier eerst even goed naar, voordat je gaat knippen, als het eraf is, kan het er niet meer aan!

Nu moet je nog een rondje uitknippen. Vouw hiervoor de klep naar beneden over de dop heen, en druk dit flink aan. Je krijgt dan een afdruk ter grootte van de dop. Knip of snijd dit uit. Niet de beide delen met een nietmachine aan elkaar vast. Bij de kleine portemonnee heb ik dat in het midden gedaan. Bij de grote heb ik de zijkanten dichtgeniet, hierdoor krijg je in het midden nog een extra vakje. Doe de flap naar beneden en draai de dop op je portemonnee!

Als je merkt dat er een foutje in de uitleg zit, wil je me dit dan laten weten, dan zal ik het verbeteren.
Veel succes en plezier ermee!

In Zweden heb ik geleerd om van een enkel bolletje garen dat ik had gesponnen toch een getwijnd draadje te maken. Twijnen doe je meestal met twee of meer draden, ze draaien tegen de spinrichting in, en vormen zo een goede draad om mee te breien. Daarvoor gebruik ik dan ook meerdere klossen gesponnen garen. Maar ik ben soms ook heel nieuwsgierig hoe een vezeltje spint of welke kleur een combinatie zal worden. En dan heb ik maar een klein stukje gesponnen op de spintol of het spinnewiel. En dan is het twijnen op de Andean manier een uitkomst. Dat heb ik dus in Zweden geleerd, en dan op een apparaatje waarop je de draden wikkelt. Zo’n Handy Andy heb ik niet, maar je kan het ook op je hand doen (en daar heb ik er gelukkig twee van).

Je begint met de draad een paar keer om je duim te wikkelen. De begindraad heb je nodig als je gaat twijnen, en het is lastig als die tussen de andere wikkelingen om je hand zit.

Je linkerhand is met de palm naar je toe. Nu wikkel je de draad vanaf de linkerkant van je hand, om je middelvinger. Eerst aan de rechterkant, dan achterlangs en links van je middelvinger weer terug.

 Dan draai je je hand met de palm van je af en de draad gaan naar de linkerkant (waar je pink zit). Je kan het ook zonder je hand te draaien, maar dit gaat eigenlijk vanzelf als je een paar keer heen en weer bent geweest.

 Nu draai je je hand weer met de palm naar voren. En vanaf de rechterkant gaat de draad om je middelvinger heen. Eerst linksom, dan achterlangs en rechtsom weer terug naar de rechterkant van je hand. 

 Je draait je hand weer om en gaat met de draad naar de andere kant.

Daarna begin je weer opnieuw met de draad om de middelvinger te draaien vanaf de linkerkant. Dan weer achterlangs naar de rechterkant en daar de draad weer om je middelvinger wikkelen.

Dit herhaal je totdat de draad op is. Begin niet te strak met omwikkelen want je middelvinger kan dan behoorlijk afknellen. Als de draad helemaal is opgewikkeld, haal je je middelvinger uit de draden. Dit is vooral lastig als de draden wat strakker zitten. De draden komen nu als een soort armband om je pols te zitten. Je pakt de begin- en de einddraad en hiermee maak je een beginnetje om te gaan twijnen. Als je het goed hebt gedaan, kan je nu steeds de twee draden losjes uit je armband twijnen.

Samen met Dineke van de Spinners heb ik drie dagen op de beurs in Venray gestaan. Helaas was het voor ons niet zo’n goede beurs. We hebben heel weinig wol en andere vezels verkocht. De spinnewielen, kaardemolens en het weefgetouw kregen wel belangstelling. Vooral op zondag, het aantal mannen en kinderen was die dag groter dan de dagen daarvoor. En we kregen dan ook echte “mannen-vragen” . Een paar vonden het spinnen een beetje langzaam gaan en vroegen of er ook een motortje op kon. De vraag hoeveel meter draad ik in een uur kon spinnen, kon ik helaas niet beantwoorden omdat ik daar helemaal niet over nadenk.

Maar het was reuze gezellig, en ik heb het hele weekend heerlijk zitten spinnen. Op vrijdag heeft Dineke op de kaardmolen met blauwe tinten wol, angelina en zijde rolletjes gemaakt. We hebben ieder een draad gesponnen en aan het einde van de dag hebben we de draden getwijnd. Op zaterdag hebben we hetzelfde nog een gedaan maar dan in het roze.

Sinds een paar jaar kiezen Jolanda en ik voor onze verjaardagen een leuke workshop uit. Dit jaar gingen we naar Patrizz om een echte leren tas te maken. Het was net licht aan het worden toen we richting Eindhoven reden. Het werd een dag vol keuzes maken, eerst een een maat en model uitzoeken. Daarna konden we kiezen uit een hele kast vol leer, dik en dun, heel veel kleuren en structuren. Jolanda ging voor een effen tas, en ik heb drie soorten en kleuren gecombineerd. Als snel werden we achter een machine gezet, dat viel in het begin niet mee, want ze gingen wel veel sneller dan onze eigen naaimachines. Nadat de buitenkant van de tas in elkaar was gezet, mochten we weer kiezen voor de binnenkant, en daarmee ook voor het aantal vakken en ritsen.

En in iedere tas werd ook een handig key-cord genaaid. Jolanda heeft de klep nog versierd met een leren veter, en heeft franjes en kraaltjes gebruikt. Als laatste werden de  schouderbanden genaaid en vastgemaakt, en overal had Patrizz wel een handige oplossing voor. Na een heel gezellige, leuke en leerzame dag zijn we met onze zelfgemaakte tassen weer naar huis gereden.

Het is lekker weer, en dan zijn we in de avond ook nog wel eens in de tuin bezig. Eelco heeft de uien uit de grond gehaald, zodat ik ze kan schoonmaken en vlechten. We hebben rode uitjes en een heleboel sjalotjes. Ik maak een paar vlechten, ook een paar gemengde, want dat is leuk om weg te geven.  Nu hangen ze te drogen en als we ze gebruikt hebben, dan kan ik de schillen weer gebruiken voor het verven.

Na het stukje over het leren snijden van passe-partouts, hier het vervolg. In de nieuwe slaapkamer hebben we plankjes aan de muur geschroefd, waarop we kaarten, foto’s en plaatjes konden zetten. Ik kon me helemaal uitleven met het snijden van passe-partouts.

Bij de bouwmarkt hebben we verfstalenkaartjes gehaald in de kleuren van het schilderwerk, en in de groene kleur van het karton. Ze hebben daar ook leuke behangstaaltjes.  Die heb ik in strookjes gesneden zodat ze als een randje tussen de kaarten en het passe-partout in zaten. Via internet heb ik stalenkaarten van het houtbehang van Piet Hein Eek gekocht, die heb ik ook als randjes gebruikt. Er zitten nu kaarten in van Ikea, en een stuk van het behang, maar als we iets anders willen, dan is dat zo geregeld.

Voor onze verjaardagen hebben Jolanda en ik een workshop “glaskralen maken” gedaan van Arte Facta. Om te beginnen moesten we kiezen uit een enorm aanbod gekleurde glazen staven. Daarna werden de branders neergezet, en kregen we de uitleg van het glas branden. De techniek was voor ons niet heel erg lastig, en we hadden al snel de beginselen onder de knie. Daarna leerden we allerlei variaties, kralen met twee of meer kleuren, kralen met grit (het gruis van kapotte kralen) en we leerden hoe we “mille fiori” in een kraal konden smelten. We maakten niet alleen ronde kralen, maar ook afgeplatte en gewokkelde kralen. De kralen met uitsteeksel lukte me niet zo goed, volgens mij liet ik ze te lang in de vlam, zodat ze weer gingen smelten. Tussendoor hebben we lekker geluncht (met de beloofde rosé!). En aan het eind van de middag konden we met de gekleurde draden een mooie ketting maken (de rode is van Jolanda, de blauw-groene van Katja). Het was een heel leuke, gezellige en leerzame dag, misschien gaan we nog eens op herhaling.

In het Volkshuis in Leiden werd de cursus “passe-partouts snijden” gegeven. Vorig jaar ging deze niet door, dus dit jaar had ik mij weer opgegeven. Ik heb een set mooie mesjes en een speciale liniaal, maar ik vond het lastig om mee te werken. Mijn karton kreeg wel een schuin randje, maar vaak aan de verkeerde kant.
Onder leiding van een zeer bedreven docente die ons allerlei trucjes heeft geleerd kán ik nu hele mooie passe-partouts snijden. Ik moet hier nog wel voor oefenen, want de lijntjes zijn nog niet altijd even strak. Maar het ziet er in ieder geval een stuk beter uit. En ik weet nu hoe het echt moet.

We hebben ook een dubbel passe-partouts leren maken, en mooie randjes. Meteen kreeg ik weer allerlei leuke ideetjes, maar daar heb ik even de tijd niet voor. Ook dit project wordt vervolgd.