Mijn combo vestje is af
zaterdag, maart 3rd, 2018Het vestje is nu helemaal af. Vanmorgen heb ik het van het bed geplukt waar ik het op gespeld had om te blocken.
Maar ik zal bij het begin beginnen. Toen ik begon met het combo project had ik al een patroon voor een vestje in gedachten. Maar twijfelkont als ik ben, toen ik kon gaan breien heb ik eerst nog eens uren door Ravelry gescrold om naar een “nog beter” patroon te zoeken. En natuurlijk was mijn eerste keuze, de Corinne (zie Ravelry), het allerbeste.
Na mijn eerste poging vond ik het vestje te kort. Dus terugbreien! (uithalen klinkt zo negatief). Daarna meer steken opgezet. Het vestje wordt dwars gebreid. Het begin is het linkervoorpand, dan een mouw, het achterpand, weer een mouw en dat het rechtervoorpand. Het model komt er in door de verkorte toeren. Daardoor is het aan de bovenkant smaller dan aan de onderkant.
Tijdens het breien bleef ik maar tellen of ik genoeg bollen zou hebben. Uiteindelijk heb ik nog 2 bolletjes over. Ruim genoeg om eventueel de mouwen te verlengen. Het vestje heeft nu een driekwart mouw.
Daarna kwam nog de uitdaging om goede knopen te zoeken, gelukkig hebben wij op de markt een kraam met een heel uitgebreid assortiment knopen. Ik heb drie grote knopen aan de bovenkant genaaid.
Het vestje was klaar, ik heb het gewassen in de Eucalan, en daarna drooggemaakt door het in een handdoek te leggen en daarop een dansje te doen. Het halfdroge vestje heb ik op maat op bed gelegd (eerst een plastic zak met daarover een handdoek) en op maat vastgespeld. Zo heb ik het laten drogen, en vanmorgen dus los gehaald. Ik vond het heel spannend om te passen, maar het zit goed! Alle draadjes zijn netjes weggewerkt, en nu kan ik het gaan dragen.
Ondertussen heb ik al weer een hoeveelheid materiaal verzameld om een nieuwe combo te gaan spinnen (blauw, turquoise, paars).