Blauwe kleuren zijn altijd lastig om te verven. Met indigo kan je natuurlijk mooi blauw verven, en ook met blauwhout, maar dat is niet lichtecht. Met het weekwater van zwarte boontjes kan je ook mooie grijsblauwe tinten maken. Eerst op zoek naar zwarte bonen, bij ons niet te krijgen, maar in Leiden bij de Ekoplaza hadden ze wel zwarte boontjes. Op een ochtend heb ik 300 gram boontjes in een schaal gedaan met 1 liter koud water. Later heb ik dat aangevuld met nog een halve liter water. Mijn man, de chemicus in huis, leerde mij later dat je beter een geconcentreerde oplossing kan maken, waar je later water aan toevoegt. En in een ander recept las ik dat je 1 kop bonen met 3 koppen voor een donkere kleur moet nemen, en 1 kop bonen met 7 koppen water voor een lichte kleur (en alles wat daartussen zit natuurlijk).  Ik heb alles 48 uur laten weken, en intussen lapjes wol ingerold met eucalyptus-blaadjes.

Toen heb ik steeds een klein lapje, een vlinderbosje wol en een ingerold lapje met eucalyptus in een pot gedaan.
In de eerste pot heb ik alleen weekwater gedaan, de tweede pot heb ik half gevuld met weekwater en half met schoon water. Je moet het bovenste deel van het weekwater gebruiken, de onderste laag heeft een andere samenstelling en geeft dus een andere kleur. Ik heb ook dat onderste water in een pot gedaan. Deze potten heb ik gewoon in de vensterbank gezet, en regelmatig omgeschud, omdat de lapjes niet helemaal in het vocht zaten (het rode potje is sap van een graanaatappel, maar het lapje was nauwelijks verkleurd toen ik het ging omspoelen).
Een lapje heb ik ingerold met de al geweekte boontjes en dat geverfd in een eucalyptus verfbad. En ik heb ook een lapje met ingerolde eucalyptus geverfd in een bonenbadje. De laatste twee heb ik wel tot het kookpunt gebracht, en toen een uurtje laten pruttelen.
Omdat de lapjes niet lekker konden bewegen, zijn alle lapjes zeer onregelmatig aangeverfd. Het was erg moeilijk om te zien welk verfbad was gebruikt. Ook heb ik een paar lapjes nog een afterdipje in de azijn gegeven, dat werd iets groener. Het experiment heeft niet opgeleverd wat ik er van verwachtte, ik wilde zien wat de verschillende baden zouden opleveren. Maar ik heb wel weer een paar hele mooie, en blauwe lapjes en draadjes geverfd.

Het had al een paar dagen gesneeuwd voordat ik mij herinnerde dat ik eens iets had gelezen over verven in de sneeuw. Op internet vond ik heel veel mooie plaatjes van katoenverven, maar ik heb geen katoenverf in huis. Toen heb ik eerst een lap wollen vlies, wat plukjes alpaca, een zijden tricot lapje en wat coconnetjes in een krat gelegd. Daarop een hele laag sneeuw. De ashford verf heb ik aangemaakt, de kleuren zijn wel mooi, maar ik heb toch nog wat gemengd. Rust met yellow, purple met hotpink, en yellow met emerald. De verf heb ik op de sneeuw gegoten, maar het was nog een beetje warm en de sneeuw ging smelten. Eerst dus even laten afkoelen.

Toen nog een laagje sneeuw er bovenop en de rest van de verf eroverheen gegooid. Daarna nog een laatste laag sneeuw erbovenop.
En nu maar wachten totdat het gaat dooien.

Maandag ga ik naar de eerste les van “Het betere breiwerk” dat door de Dutch Knitters wordt gegeven. Twee weken geleden kregen we via de mail al huiswerk op. We moeten zes proeflapjes breien met verschillende steken. Daar aan vast een labeltje met alle info over het garen, de steek en de manier van breien.

Leuk huiswerk! Eerst ben ik garen gaan kopen (wol/acryl) en daarna heb ik een paar proeflapjes gebreid om de juiste maat breinaalden te bepalen. De lapjes waren snel klaar, maar ze moesten ook nog geblockt worden. Daar had ik nog nooit van gehoord, maar op het weblog van de Dutch Knitters vond ik het antwoord. Als je het breiwerk eerst voorzichtig wast, en dan voorzichtig droogt, kan je het in vorm opspannen. Dat had ik al eerder gedaan, wist alleen niet dat dat blocken was. In de schuur vond ik een strook piepschuim waar de lapjes naast elkaar opgespannen konden worden.

Tijdens de zomervakantie in Noorwegen is Fenna begonnen aan een lekkere warme poncho. Van internet (Lion Brand) heeft ze een engelstalig patroon (Desert Poncho) gevonden. Al snel had ze door wat het verschil is tussen knit en purl. Het begin ging lekker snel, ze heeft onderweg in de auto veel gebreid. Maar na de vakantie stagneerde het breiwerk, er kwamen ook steeds meer steken per toer. In de herfstvakantie werd er nog wel gebreid, ze kon breien met de poncho aan! Maar daarnaast moest er natuurlijk ook veel aan school gedaan worden. Gelukkig vond Fenna het goed dat ik zo nu en dan een stukje zou helpen. Zelf heeft ze de leuke toeren gedaan (met twee kleuren breien en gaatjes), terwijl ik de vervelende stukken mocht breien (1 recht 1 averecht). En nu is de poncho klaar. Ik ben supertrots op haar, en het staat er ook vreselijk leuk.

Na het breien van de Kerstballen was ik al helemaal in de Kerstsfeer. Toen ik voor mijn moeder nog iets voor Sinterklaas wilde maken, ben ik eerst weer gaan spinnen met rode merino wol en witte acryl met glitters. Spinnen met acryl voelt alsof je met ouderwetse zigzag watten aan het spinnen bent. Het voelt wat “krakerig”, maar  het spint wel lekker. Met het twijnen heb ik wat effecten uitgeprobeerd, bij het ene bolletje heb ik de rode draad heen en weer gehaald, zodat er een rood bobbeltje ontstond. Bij het andere bolletje heb ik de witte draad steeds een stukje opgeschoven, zodat er een witte bubbel ontstond.

Het patroontje van de kabouters heb ik van Pinterest geplukt, en met de verschillende draden jasjes en mutsjes gebreid. Tijdens het breien zag je helaas weinig verschil tussen de verschillende draden. De kurken kregen een kraal die met een cocktailprikker werd vastgezet. Daarna jasjes en mutsen op, en de “grumpies” waren klaar om cadeau te geven.

Gisteren kreeg ik van mijn moeder een mailtje met foto, ze hangen!

Toen we naar Noorwegen zouden gaan, hebben we eerst onze garderobe aangepast aan de Poolcirkel. En ik heb gekozen voor een knalgroene softshell jack. Bij Wolhalla heb ik wol gekocht om er een kol bij de breien tijdens de vakantie. De eerste dagen heb ik heel veel gebreid in de auto, maar toen we er eenmaal waren, en het weer helemaal niet zo heel erg slecht was, ben ik eerst de sokken gaan afbreien.

Vandaag heb ik de col afgemaakt, de kleuren passen wel maar ik vind het eigenlijk een beetje te fel, maar als het somber weer is, valt het misschien wel mee. De col is zo lang gebreid, dat het ook een soort muts is, als je hem op je hoofd zet. Of je kan een deel indraaien, en dan heb je echt een muts.

Ik was al een tijdje aan het bedenken hoe ik een eland zou kunnen breien. Er waren wel wat patronen, maar ja, dan heb ik een eland gebreid. En wat moet je daar dan mee? En toen gingen we de auto inpakken voor de visreis van Eelco en de dop van de trekhaak viel. En toen wist ik dat ik een eland op die dop ging maken. En dat kon ik misschien wel breien, maar haken was waarschijnlijk gemakkelijker. En zo gezegd, zo gedaan. De namen van de steken weet ik niet, maar ik kan dus ook haken. Hierbij de foto van de gehaakte eland, die we voor de zekerheid maar op de dop hebben vastgeplakt. Misschien komt er nog een foto uit Noorwegen, maar nu kunnen jullie vast de eland zien.

Vandaag zou ik met drie vriendinnen gaan vilten op de Kaag. Het was al lekker weer toen we de auto inpakten, en op de Kaag werd het zelfs heerlijk warm. Eerst een stuk zelfgemaakte bramentaart uit de tuin van Karin, en daarna aan de slag. Ik had de zijden sjaaltjes al geverfd, en daar moest nog wol bij gezocht worden. Dat was al leuk om te doen, en iedereen koos een andere combinatie uit. Daarna de wol op de sjaaltjes gelegd, en meteen met een beetje sopwater vastgeplakt omdat het een beetje begon te waaien. Tussen de middag hadden we bijna geen tijd om de lekkere zalmquiche van Ariane te eten, en ook een broodje salade. Adri had nog snel wat lekkere druiven gekocht als toetje.

Toen snel weer aan de slag, de sjaals konden in de bubbeltjesfolie en handdoeken gerold worden. En toen ging het lekker snel. Vandaag was ik je juf, en ik wilde er zeker voor zorgen dat er drie mooie sjaals mee naar huis gingen. En dat is zeker gelukt! Het zijn drie heel verschillende geworden, en dat terwijl de sjaals in  dezelfde kleuren waren geverfd. Zelf heb ik ook een beetje gevilt, dat was ook mooi, maar ik moet er nog wel mee verder. Misschien gaan we er ook nog wat bij borduren. Zeer tevreden stapten we aan het einde van de dag weer in de roeiboot terug naar huis.

Eelco gaat weer terug naar Noorwegen, voor een vliegviscursus in Koppang. Het water in de rivier de Glomma was al frisjes in de zomer, dus het zal wel koud worden. Daarom heb ik voor hem een paar warme sokken gebreid voor in zijn waadschoenen.
Ik heb van Trekking (XXL) de lichtgrijze gemeleerde sokkenwol (75%  wol, 25 polyamide) gebruikt, dat is wel grijs, maar dan met wat gekleurde friemeltjes erin zodat ze niet heel saai zijn. Ze zijn gebreid met de traditionele grote en kleine hiel, die ik versterkt heb gebreid (1 st recht breien, 1st av afhalen in de heengaande toer, av breien in de teruggaande toer). De hele sok is verder met de boordsteek gebreid, behalve de zool.

We zijn met vakantie in Zweden geweest en daar hebben we in Hede een markt bezocht op een terrein van een openlucht museum. Er was onder andere een vavstuga, een huis waar wordt geweven, en dat werd zo te zien nog steeds gebruikt. Daar stonden een stuk of tien Glimakra getouwen in een hoek geschoven, zodat er plaats was voor de catering, Op het veld stond ook een heel mooi huis met mooie beschilderingen op de ingang van het huis, en ook binnen was het mooi ingericht, je kon zien dat de inwoners het goed hadden.

Ze hadden een grote kledingzolder, en de gordijnen en het beddengoed was versierd met mooie geborduurde randen. Op de vloeren lagen kleden die waren geweven in zomer/winter patronen (de ene kant is dan lichter dan de andere kant!). In een van de kamers waren ook mooi gebreide wanten en handshoenen te zien, en het patroon wordt nu nog steeds gebruikt in Zweden. En beneden was een kamer waar ze de wol konden wassen en kaarden.