Een hele tijd geleden had ik eens beloofd om voor een collega een kroon te breien. Haar buurjongetje had van een andere collega een gehaakte vikingmuts gekregen, haar buurmeisje kreeg een kroon. De kroon had ik ergens op internet zien staan, maar daar stond geen patroon bij. Ik had wel begrepen dat het iets met kantsteken te maken had, maar hoe het precies in elkaar zat kon ik niet doorgronden. Binnenkort hebben wij een Koningsdag, dus ben ik wat beter gaan zoeken en vond ik op Ravelry een patroon. Dat moest ik wel wat aanpassen omdat ik ander garen had. Het patroon is niet zo heel moeilijk, eerst een paar punten maken door minderingen, daarna een stukje waarbij je gaatjes maakt en de minderingen blijft herhalen. En onderaan heb ik nog een randje met gaatjes gebreid. De edelstenen zijn noppen met een andere kleur. Het patroon ken ik nu uit mijn hoofd, omdat ik het een paar keer heb geprobeerd. De eerste kroon werd te klein, en de edelstenen werden niet zoals ik had gehoopt. En toen ik ging uitrekenen hoeveel steken en punten ik moest breien, moest ik een paar keer opnieuw beginnen. Ik heb weer veel geleerd!

Samen met Dineke van de Spinners heb ik drie dagen op de beurs in Venray gestaan. Helaas was het voor ons niet zo’n goede beurs. We hebben heel weinig wol en andere vezels verkocht. De spinnewielen, kaardemolens en het weefgetouw kregen wel belangstelling. Vooral op zondag, het aantal mannen en kinderen was die dag groter dan de dagen daarvoor. En we kregen dan ook echte “mannen-vragen” . Een paar vonden het spinnen een beetje langzaam gaan en vroegen of er ook een motortje op kon. De vraag hoeveel meter draad ik in een uur kon spinnen, kon ik helaas niet beantwoorden omdat ik daar helemaal niet over nadenk.

Maar het was reuze gezellig, en ik heb het hele weekend heerlijk zitten spinnen. Op vrijdag heeft Dineke op de kaardmolen met blauwe tinten wol, angelina en zijde rolletjes gemaakt. We hebben ieder een draad gesponnen en aan het einde van de dag hebben we de draden getwijnd. Op zaterdag hebben we hetzelfde nog een gedaan maar dan in het roze.

Vorige week heb ik de oude mobiel, met Internet, van Eelco overgenomen. En daar ging ik een hoesje voor breien van zelfgeverfde en gesponnen wol. Ik was begonnen met een mooie tubular cast on, een heel professionele opzet. Je ziet geen opzetdraad, en het is een heel elastische rand. Bij het Betere Breiwerk leerden we echter een hele mooie naadloze opzet, zeer geschikt voor sokken. Maar ook heel geschikt voor mobielhoesjes. Op de terugweg in de trein heb ik mijn breiseltje uitgehaald en heb ik geoefend met de naadloze opzet op een rondbreinaald. En ik heb er een foto van gemaakt, met mijn “nieuwe”  mobiel. Nadat ik vandaag heel wat huiswerk heb gebreid, heb ik ook het hoesje afgebreid en afgewerkt met de tubular bind off. Die ziet er net zo netjes uit als de opzet. Ik had nog een klein restje wol over, waarvan ik een stukje om het snoertje heb gebreid. Nu weet ik meteen welk snoertje ik moet hebben als ik ga opladen!

Gisteravond heb ik mijn sokken afgebreid, en vanmorgen de draadjes afgehecht. Het zijn spiraalsokken, bij de Zeeman hadden ze daar een boekje over. Het garen is Regia sokkenwol, en de draad heeft hele korte kleurstreepjes. Het patroon is supersimpel, je begint met de opzet en breit en paar steken recht en een paar steken averecht, in mijn sokken 4 recht,4 averecht. Dit herhaal je een paar naalden, in mijn geval drie naalden. En dan schuif je een steekje op, zodat je patroon langzaam gaat draaien. Door die draaiing gaat de sok ook goed om je voet vormen en hoef je geen hiel te breien. Als je denkt dat de sok lang genoeg is, kan je de teen gaan breien. Ik heb een gewone rechte teen gebreid, maar als je een ronde teen breit, maakt het niet uit hoe je de sok aantrekt, zit altijd goed!

De krat met sneeuw, verf, wol en zijde heeft een tijd in de tuin gestaan. En toen het eindelijk ging dooien, kon ik het resultaat gaan zien! Het was een vieze rommel geworden in de krat, want het duurde even voordat ik tijd had om de kleuren te gaan fixeren. De krat geleegd in een emmer, en in de keuken kon ik pas het echte resultaat zien. De zijde, die bovenop lag, heeft een heel stevige kleur gekregen. Zijde verft altijd al beter aan, maar omdat het nu ook nog bovenop lag had het de meeste verf opgenomen. De patronen zijn ook boven verwachting.

Daaronder lag de wol en op het eerste gezicht, was dat een beetje grauw. Maar ook de lap en de plukjes Alpaca heb ik met stoom gefixeerd, en er kwam een hele mooie zachte tint tevoorschijn. En hoewel ik een fellere kleur had verwacht, ben ik er toch tevreden mee. Deze lap heeft hele mooie stukken, en als ik er eerst andere stukken wol opnaai en dan in het geheel ga vilten, zal het vast erg mooi worden.

In mijn vorige logje over de cursus Het Betere Breien, had ik geen foto’s toegevoegd. Nu zijn we twee lessen verder en ik heb al genoeg proeflapjes gebreid om een nieuw stukje mee te vullen. De cursus is echt heel erg leuk, enthousiaste breisters, die op allerlei manieren leren breien. Omslaan van links naar rechts, of juist andersom, en dan kan je ook nog kiezen hoe je de naald insteekt. Als ik zeg dat ik naar een brei-cursus ga, is iedereen verbaasd omdat ze denken dat ik goed kan breien. Maar nu weet ik wel beter, ik heb nog steeds veel te leren, en ik vind het ontzettend leuk!

De proeflapjes moeten we met verschillende brei-methodes breien, maar het blijft altijd insteken, omslaan, doorhalen en af laten glijden. Maar ik heb nooit geweten dat je ook met een draad om je nek kan breien. Bij het oefenen zaten de breinaalden bijna in mijn neus, maar het werd wel een breiseltje! En ook heb ik leren terugbreien, dat heb ik vroeger wel eens met mijn moeder geprobeerd, en ik denk dat dat geen succes was, want ik wist niet meer hoe dat moest.
In de tweede les hebben we een aantal opzetten geleerd, ja ook daar zijn wel meer dan honderd manieren voor. Nu ga ik weer snel aan de slag, de 5 minuten test (hoeveel naalden kan je in 5 minuten breien) wil ik nog een keertje verbeteren.

Sinds een paar jaar kiezen Jolanda en ik voor onze verjaardagen een leuke workshop uit. Dit jaar gingen we naar Patrizz om een echte leren tas te maken. Het was net licht aan het worden toen we richting Eindhoven reden. Het werd een dag vol keuzes maken, eerst een een maat en model uitzoeken. Daarna konden we kiezen uit een hele kast vol leer, dik en dun, heel veel kleuren en structuren. Jolanda ging voor een effen tas, en ik heb drie soorten en kleuren gecombineerd. Als snel werden we achter een machine gezet, dat viel in het begin niet mee, want ze gingen wel veel sneller dan onze eigen naaimachines. Nadat de buitenkant van de tas in elkaar was gezet, mochten we weer kiezen voor de binnenkant, en daarmee ook voor het aantal vakken en ritsen.

En in iedere tas werd ook een handig key-cord genaaid. Jolanda heeft de klep nog versierd met een leren veter, en heeft franjes en kraaltjes gebruikt. Als laatste werden de  schouderbanden genaaid en vastgemaakt, en overal had Patrizz wel een handige oplossing voor. Na een heel gezellige, leuke en leerzame dag zijn we met onze zelfgemaakte tassen weer naar huis gereden.

Blauwe kleuren zijn altijd lastig om te verven. Met indigo kan je natuurlijk mooi blauw verven, en ook met blauwhout, maar dat is niet lichtecht. Met het weekwater van zwarte boontjes kan je ook mooie grijsblauwe tinten maken. Eerst op zoek naar zwarte bonen, bij ons niet te krijgen, maar in Leiden bij de Ekoplaza hadden ze wel zwarte boontjes. Op een ochtend heb ik 300 gram boontjes in een schaal gedaan met 1 liter koud water. Later heb ik dat aangevuld met nog een halve liter water. Mijn man, de chemicus in huis, leerde mij later dat je beter een geconcentreerde oplossing kan maken, waar je later water aan toevoegt. En in een ander recept las ik dat je 1 kop bonen met 3 koppen voor een donkere kleur moet nemen, en 1 kop bonen met 7 koppen water voor een lichte kleur (en alles wat daartussen zit natuurlijk).  Ik heb alles 48 uur laten weken, en intussen lapjes wol ingerold met eucalyptus-blaadjes.

Toen heb ik steeds een klein lapje, een vlinderbosje wol en een ingerold lapje met eucalyptus in een pot gedaan.
In de eerste pot heb ik alleen weekwater gedaan, de tweede pot heb ik half gevuld met weekwater en half met schoon water. Je moet het bovenste deel van het weekwater gebruiken, de onderste laag heeft een andere samenstelling en geeft dus een andere kleur. Ik heb ook dat onderste water in een pot gedaan. Deze potten heb ik gewoon in de vensterbank gezet, en regelmatig omgeschud, omdat de lapjes niet helemaal in het vocht zaten (het rode potje is sap van een graanaatappel, maar het lapje was nauwelijks verkleurd toen ik het ging omspoelen).
Een lapje heb ik ingerold met de al geweekte boontjes en dat geverfd in een eucalyptus verfbad. En ik heb ook een lapje met ingerolde eucalyptus geverfd in een bonenbadje. De laatste twee heb ik wel tot het kookpunt gebracht, en toen een uurtje laten pruttelen.
Omdat de lapjes niet lekker konden bewegen, zijn alle lapjes zeer onregelmatig aangeverfd. Het was erg moeilijk om te zien welk verfbad was gebruikt. Ook heb ik een paar lapjes nog een afterdipje in de azijn gegeven, dat werd iets groener. Het experiment heeft niet opgeleverd wat ik er van verwachtte, ik wilde zien wat de verschillende baden zouden opleveren. Maar ik heb wel weer een paar hele mooie, en blauwe lapjes en draadjes geverfd.

Het had al een paar dagen gesneeuwd voordat ik mij herinnerde dat ik eens iets had gelezen over verven in de sneeuw. Op internet vond ik heel veel mooie plaatjes van katoenverven, maar ik heb geen katoenverf in huis. Toen heb ik eerst een lap wollen vlies, wat plukjes alpaca, een zijden tricot lapje en wat coconnetjes in een krat gelegd. Daarop een hele laag sneeuw. De ashford verf heb ik aangemaakt, de kleuren zijn wel mooi, maar ik heb toch nog wat gemengd. Rust met yellow, purple met hotpink, en yellow met emerald. De verf heb ik op de sneeuw gegoten, maar het was nog een beetje warm en de sneeuw ging smelten. Eerst dus even laten afkoelen.

Toen nog een laagje sneeuw er bovenop en de rest van de verf eroverheen gegooid. Daarna nog een laatste laag sneeuw erbovenop.
En nu maar wachten totdat het gaat dooien.

Maandag ga ik naar de eerste les van “Het betere breiwerk” dat door de Dutch Knitters wordt gegeven. Twee weken geleden kregen we via de mail al huiswerk op. We moeten zes proeflapjes breien met verschillende steken. Daar aan vast een labeltje met alle info over het garen, de steek en de manier van breien.

Leuk huiswerk! Eerst ben ik garen gaan kopen (wol/acryl) en daarna heb ik een paar proeflapjes gebreid om de juiste maat breinaalden te bepalen. De lapjes waren snel klaar, maar ze moesten ook nog geblockt worden. Daar had ik nog nooit van gehoord, maar op het weblog van de Dutch Knitters vond ik het antwoord. Als je het breiwerk eerst voorzichtig wast, en dan voorzichtig droogt, kan je het in vorm opspannen. Dat had ik al eerder gedaan, wist alleen niet dat dat blocken was. In de schuur vond ik een strook piepschuim waar de lapjes naast elkaar opgespannen konden worden.