Een portemonnee van een melkpak.

juni 29th, 2013

image

Een paar jaar geleden heeft Fenna van een melkpak een portemonnee leren vouwen, en toen we in Noorwegen waren hebben we daar een Noors melkpak omgetoverd tot portemonnee. Die gaat nog steeds mee om het Deense en Zweedse geld in te bewaren als we in Noorwegen zijn. Pasgeleden heb ik een nieuwe versie geleerd, de portemonnee met schroefdop! Deze versie heb ik op de breigroep laten zien, en onder lichte dwang heb ik beloofd dat ik de uitleg nog eens op mijn weblog zou zetten. Hierbij de fotoreportage met toelichting.

image

Maak het pak goed schoon en knip of snijd de bodem eruit, knip ook het bovenste randje eraf. Nu heb je een vierkante koker, waar je doorheen kunt kijken.

image

Nu moet je eerst de zijkanten naar buiten vouwen, zoals het paarse pak. Daarna maak je nog twee vouwen tussen de voor/achterkant van het melkpak en de vouw in het midden van de zijkant. Het klinkt misschien een beetje ingewikkeld, maar je ziet de vouwen in het groene pak. De vouwen moeten helemaal van boven tot onderaan het pak gemaakt worden, en nog eens stevig aangedrukt worden.

image

Nu kan je kiezen voor een grote of kleine portemonnee. Het paarse pak wordt klein, het groene pak wordt groter. Het verschil zit in de richting van de vouw, bij het paarse pak gaat de eerste vouw naar binnen, bij het groene pak gaat de eerste vouw naar buiten toe.

image

Als je de keuze hebt gemaakt tussen een grote of kleine portemonnee, moet je het pak ongeveer in drie delen vouwen. Het deel met de dop wordt de voorkant, het middelste deel wordt de achterkant van de portemonnee. En het laatste deel wordt de klep, en daarvoor moet je een stuk wegknippen.

image

Op deze foto zie je welk stuk je van het pak moet wegknippen. Hiervoor vouw je de portemonnee, en het deel dat aan de voorkant over de dop heen komt moet vast blijven zitten (dat is aan dezelfde kant als waar de dop zit). Kijk hier eerst even goed naar, voordat je gaat knippen, als het eraf is, kan het er niet meer aan!

image

Nu moet je nog een rondje uitknippen. Vouw hiervoor de klep naar beneden over de dop heen, en druk dit flink aan. Je krijgt dan een afdruk ter grootte van de dop. Knip of snijd dit uit. Niet de beide delen met een nietmachine aan elkaar vast. Bij de kleine portemonnee heb ik dat in het midden gedaan. Bij de grote heb ik de zijkanten dichtgeniet, hierdoor krijg je in het midden nog een extra vakje. Doe de flap naar beneden en draai de dop op je portemonnee!

Als je merkt dat er een foutje in de uitleg zit, wil je me dit dan laten weten, dan zal ik het verbeteren.
Veel succes en plezier ermee!

Andean plying, twijnen uit de losse pols.

juni 16th, 2013

IMG_20130615_102712In Zweden heb ik geleerd om van een enkel bolletje garen dat ik had gesponnen toch een getwijnd draadje te maken. Twijnen doe je meestal met twee of meer draden, ze draaien tegen de spinrichting in, en vormen zo een goede draad om mee te breien. Daarvoor gebruik ik dan ook meerdere klossen gesponnen garen. Maar ik ben soms ook heel nieuwsgierig hoe een vezeltje spint of welke kleur een combinatie zal worden. En dan heb ik maar een klein stukje gesponnen op de spintol of het spinnewiel. En dan is het twijnen op de Andean manier een uitkomst. Dat heb ik dus in Zweden geleerd, en dan op een apparaatje waarop je de draden wikkelt. Zo’n Handy Andy heb ik niet, maar je kan het ook op je hand doen (en daar heb ik er gelukkig twee van).

Andean 1Je begint met de draad een paar keer om je duim te wikkelen. De begindraad heb je nodig als je gaat twijnen, en het is lastig als die tussen de andere wikkelingen om je hand zit.

 

IMG_20130615_101348

IMG_20130615_101413Je linkerhand is met de palm naar je toe. Nu wikkel je de draad vanaf de linkerkant van je hand, om je middelvinger. Eerst aan de rechterkant, dan achterlangs en links van je middelvinger weer terug.

 

IMG_20130615_101445 Dan draai je je hand met de palm van je af en de draad gaan naar de linkerkant (waar je pink zit). Je kan het ook zonder je hand te draaien, maar dit gaat eigenlijk vanzelf als je een paar keer heen en weer bent geweest.

IMG_20130615_101517

IMG_20130615_101532 Nu draai je je hand weer met de palm naar voren. En vanaf de rechterkant gaat de draad om je middelvinger heen. Eerst linksom, dan achterlangs en rechtsom weer terug naar de rechterkant van je hand. 

 

IMG_20130615_101732 IMG_20130615_101707Je draait je hand weer om en gaat met de draad naar de andere kant.

Daarna begin je weer opnieuw met de draad om de middelvinger te draaien vanaf de linkerkant. Dan weer achterlangs naar de rechterkant en daar de draad weer om je middelvinger wikkelen.

Dit herhaal je totdat de draad op is. Begin niet te strak met omwikkelen want je middelvinger kan dan behoorlijk afknellen. Als de draad helemaal is opgewikkeld, haal je je middelvinger uit de draden. Dit is vooral lastig als de draden wat strakker zitten. De draden komen nu als een soort armband om je pols te zitten. Je pakt de begin- en de einddraad en hiermee maak je een beginnetje om te gaan twijnen. Als je het goed hebt gedaan, kan je nu steeds de twee draden losjes uit je armband twijnen.

 

 

 

 

Kroezebetje is een Tupperware-schaap!

mei 5th, 2013


Het stukje over mijn weerstand tegen acryl is gelezen door Bart & Francis, en zij hebben mij vriendelijk gecorrigeerd. Acryl is niet alleen maar hard, en stug. Het bestaat net als wol in verschillende soorten. Een Drents heideschaap geeft een hele stugge wol, in tegenstelling tot een mooie en fijne merino. En zo  heeft acryl dus ook verschillende soorten, zachte en harde, dure en de mij reeds bekende goedkope soorten. Een combinatie van wol en acryl maakt dat er nog meer verschillende soorten garens bestaan. Zo kan je de beste eigenschappen van beide materialen combineren. Dat zal ik dan ook gaan uitproberen met een ander zakje Bayardine, die ik op de kaardenmolen ga mengen met een merino, en misschien wil ik daar wat draadjes sari-zijde doorheen mengen.IMG_20130502_132851
Het schaapje Kroezebetje was dus een echt Tupperware-schaapje, zij was een heel bijzonder schaapje omdat ze geen krulletjes in haar vacht had. Gelukkig kwam ze uiteindelijk bij een dokter die haar een labeltje gaf. Misschien ga ik wel een gekleurd acryl schaapje breien van mijn streng gekleurde Bayardine.
(Met dank aan Bart & Francis en aan mijn moeder voor het sturen van de foto’s van het boek)

Synthetische wol?

mei 2nd, 2013

BayardineAls een breister mij vertelt dat ze bij Zeeman, Lidl of  Aldi wol heeft gekocht voor nog geen 50 cent per bol, dan kan ik het niet laten om op te merken dat dat geen wol is, maar acryl. Misschien is dat er met de paplepel ingegoten, want ik werd vroeger voorgelezen uit een heel leuk boekje over een synthetisch schaapje, Kroezebetje van Annie M.G. Schmidt. Kroezebetje
Op de breidagen in Nieuwegein heb ik bij de kraam van Bart en Francis uit Kortrijk onder andere  vier zakjes Bayardine gekocht. Prachtig materiaal, een regenboog gekleurde,  een blauwe, een rode en nog eentje met grijs, geel en groen. Het glimt je tegemoet, en ik wist al dat het geen natuurlijke vezel was. Het antwoord op mijn mailtje naar Bart en Francis deed me ineens beseffen dat ik met een acrylaat heb gesponnen! En ineens is acryl niet meer die enge nepwol, maar een hele mooie glanzend glimmende draad geworden.

IMG_20130429_181221Nadat ik de 100 gram had gesponnen, ben ik het op de Navajo manier gaan twijnen. Het resultaat is een drie-draads garen, dat je maakt door een soort vingerhaken voordat de draad getwijnd wordt. Het voordeel van deze manier van twijnen is dat de kleuren bij elkaar blijven en niet in elkaar overlopen zoals bij een tweedraads getwijnd garen.
Wat ik er nu mee ga breien weet ik niet, het mag voorlopig even gewoon “mooi”  zijn (al is het acryl). De blauw/paars/turqouise Bayardine ga ik mengen met paarse en blauwe merino wol, denk ik.IMG_20130501_205952

 

Een geblockte kantsjaal.

april 28th, 2013

Met het mooie lavendelblauwe linnen garen uit Litouwen (LitYarn) dat ik van Dineke had gekregen heb ik een kanten sjaaltje gebreid. Op Ravelry (een site waar je hele mooie patronen kunt vinden) heb ik het patroon Annis gevonden. Ook deze keer moest ik het aantal steken uitrekenen omdat ik een ander garen ging gebruiken dan het garen dat werd beschreven. Ik vind kantbreien erg leuk om te doen. Als je net met een patroontje begint, snap je nog niet precies wat de bedoeling is. Maar na een paar naalden had ik precies door hoe het patroon in elkaar zat. En toen het patroontje klaar was, vond ik het jammer dat het al zover was. Daarna kwam het stuk met verkorte toeren. En bij dit patroon brei je eerst nog drie steken door na de mindering, voordat je het werk keert. Zo krijg je geen gaatjes op de plaats van het keerpunt.
De afkanttoer heb ik afgekant in de surprisingly stretchy bind-off van Jeny. Als je gewoon afkant, krijg je vaak een strak randje in je werk, en dat is zonde. Je moet dus een beetje extra draad in je afwerking gebruiken, en dat doe je door een extra omslag te maken voordat je een steek breit. Eerst haal je de omslag over de steek, en daarna haal je de vorige steek over de laatste steek heen. Het is echt een verrassing, je krijgt een mooie soepele afkanting.
Dan denk je dat je klaar bent, maar ik heb geleerd dat je altijd je breiwerk moet blocken. Dus heb ik een enorme plaat piepschuim uit de schuur gehaald, en op het bed gelegd. Het sjaaltje had ik al in een sopje gedaan. Na het uitspoelen moest ik het volgens een Engelstalige site tegen de muur van de douche whappen. Geen vertaling, maar ik heb het gewoon tegen de muur laten kletsen (en daar is in het Engels vast geen vertaling voor). Toen het meeste water eruit was gekletst heb ik het sjaaltje met kopspelden op het schuim geprikt. Na het drogen heb ik de spelden er uit gehaald. En toen bleef het sjaaltje zo stijf als een plank liggen. Dat was niet de bedoeling! Ik heb het toen maar een beetje heen en weer gefrommeld en geknepen, en daar werd het gelukkig ietsje soepeler van. 

 

Kroon.

april 14th, 2013

image

Een hele tijd geleden had ik eens beloofd om voor een collega een kroon te breien. Haar buurjongetje had van een andere collega een gehaakte vikingmuts gekregen, haar buurmeisje kreeg een kroon. De kroon had ik ergens op internet zien staan, maar daar stond geen patroon bij. Ik had wel begrepen dat het iets met kantsteken te maken had, maar hoe het precies in elkaar zat kon ik niet doorgronden. Binnenkort hebben wij een Koningsdag, dus ben ik wat beter gaan zoeken en vond ik op Ravelry een patroon. Dat moest ik wel wat aanpassen omdat ik ander garen had. Het patroon is niet zo heel moeilijk, eerst een paar punten maken door minderingen, daarna een stukje waarbij je gaatjes maakt en de minderingen blijft herhalen. En onderaan heb ik nog een randje met gaatjes gebreid. De edelstenen zijn noppen met een andere kleur. Het patroon ken ik nu uit mijn hoofd, omdat ik het een paar keer heb geprobeerd. De eerste kroon werd te klein, en de edelstenen werden niet zoals ik had gehoopt. En toen ik ging uitrekenen hoeveel steken en punten ik moest breien, moest ik een paar keer opnieuw beginnen. Ik heb weer veel geleerd!

image

Creabeurs in Venray.

april 4th, 2013

image

Samen met Dineke van de Spinners heb ik drie dagen op de beurs in Venray gestaan. Helaas was het voor ons niet zo’n goede beurs. We hebben heel weinig wol en andere vezels verkocht. De spinnewielen, kaardemolens en het weefgetouw kregen wel belangstelling. Vooral op zondag, het aantal mannen en kinderen was die dag groter dan de dagen daarvoor. En we kregen dan ook echte “mannen-vragen” . Een paar vonden het spinnen een beetje langzaam gaan en vroegen of er ook een motortje op kon. De vraag hoeveel meter draad ik in een uur kon spinnen, kon ik helaas niet beantwoorden omdat ik daar helemaal niet over nadenk.

image

Maar het was reuze gezellig, en ik heb het hele weekend heerlijk zitten spinnen. Op vrijdag heeft Dineke op de kaardmolen met blauwe tinten wol, angelina en zijde rolletjes gemaakt. We hebben ieder een draad gesponnen en aan het einde van de dag hebben we de draden getwijnd. Op zaterdag hebben we hetzelfde nog een gedaan maar dan in het roze.

image

Weer wat geleerd.

maart 2nd, 2013

Vorige week heb ik de oude mobiel, met Internet, van Eelco overgenomen. En daar ging ik een hoesje voor breien van zelfgeverfde en gesponnen wol. Ik was begonnen met een mooie tubular cast on, een heel professionele opzet. Je ziet geen opzetdraad, en het is een heel elastische rand. Bij het Betere Breiwerk leerden we echter een hele mooie naadloze opzet, zeer geschikt voor sokken. Maar ook heel geschikt voor mobielhoesjes. IMG_20130302_172251Op de terugweg in de trein heb ik mijn breiseltje uitgehaald en heb ik geoefend met de naadloze opzet op een rondbreinaald. En ik heb er een foto van gemaakt, met mijn “nieuwe”  mobiel. Nadat ik vandaag heel wat huiswerk heb gebreid, heb ik ook het hoesje afgebreid en afgewerkt met de tubular bind off. Die ziet er net zo netjes uit als de opzet. Ik had nog een klein restje wol over, waarvan ik een stukje om het snoertje heb gebreid. Nu weet ik meteen welk snoertje ik moet hebben als ik ga opladen!IMG_20130302_172819

 

Af, en aan.

februari 16th, 2013

 

sokken af Gisteravond heb ik mijn sokken afgebreid, en vanmorgen de draadjes afgehecht. Het zijn spiraalsokken, bij de Zeeman hadden ze daar een boekje over. Het garen is Regia sokkenwol, en de draad heeft hele korte kleurstreepjes. Het patroon is supersimpel, je begint met de opzet en breit en paar steken recht en een paar steken averecht, in mijn sokken 4 recht,4 averecht. Dit herhaal je een paar naalden, in mijn geval drie naalden. En dan schuif je een steekje op, zodat je patroon langzaam gaat draaien. Door die draaiing gaat de sok ook goed om je voet vormen en hoef je geen hiel te breien. Als je denkt dat de sok lang genoeg is, kan je de teen gaan breien. Ik heb een gewone rechte teen gebreid, maar als je een ronde teen breit, maakt het niet uit hoe je de sok aantrekt, zit altijd goed!

sokken aan

De sneeuw is weer weg

februari 15th, 2013

image

De krat met sneeuw, verf, wol en zijde heeft een tijd in de tuin gestaan. En toen het eindelijk ging dooien, kon ik het resultaat gaan zien! Het was een vieze rommel geworden in de krat, want het duurde even voordat ik tijd had om de kleuren te gaan fixeren. De krat geleegd in een emmer, en in de keuken kon ik pas het echte resultaat zien. De zijde, die bovenop lag, heeft een heel stevige kleur gekregen. Zijde verft altijd al beter aan, maar omdat het nu ook nog bovenop lag had het de meeste verf opgenomen. De patronen zijn ook boven verwachting.

image

Daaronder lag de wol en op het eerste gezicht, was dat een beetje grauw. Maar ook de lap en de plukjes Alpaca heb ik met stoom gefixeerd, en er kwam een hele mooie zachte tint tevoorschijn. En hoewel ik een fellere kleur had verwacht, ben ik er toch tevreden mee. Deze lap heeft hele mooie stukken, en als ik er eerst andere stukken wol opnaai en dan in het geheel ga vilten, zal het vast erg mooi worden.

image