Posts Tagged ‘spinnen’

De laatste streng Combo

donderdag, januari 4th, 2018

2017-12-27 12.14.45Vorige week heb ik de laatste streng getwijnd van mijn Combo spinproject. De eerste twee klossen waren bijna tegelijkertijd aan het eind. Bij de volgende klossen had ik steeds op een van de klossen nog wat garen over. Dan ging ik gewoon weer verder met de kleur die er nog opzat. En toen alle klossen waren getwijnd had ik op een klos nog een heel stuk over. 2017-12-25 17.31.21Dat heb ik op de Andean manier getwijnd. De draad heb ik op een speciale manier op mijn hand gewonden, en daarna heb ik het begin en eind van de draad genomen om zo ook het laatste stukje te kunnen twijnen. Nu is alles echt op!2017-11-13 14.55.33
Tijdens het spinnen gingen sommige kleurovergangen zo mooi geleidelijk in elkaar over, je zag bijna  het verschil niet. Prachtig. Toen ik na een paar dagen lekker doorspinnen pijn in mijn duim kreeg, liet mijn dochter (die studeert voor fysiotherapeut) mij weten dat mijn duim niet gemaakt was om de hele tijd overstrekt te worden. Daarna heb ik telkens goed opgelet dat ik mijn duim licht gebogen hield, en natuurlijk voelde dat een stuk beter.2017-12-30 09.58.58

In het totaal heb ik nu dus zes strengen gekleurde wol gesponnen en getwijnd. Dat is bij elkaar 520 gram en 1238 meter. Na het wassen in Eucalan heb ik elke streng op twee bolletjes gewonden. De draad is niet overal gelijk, en ik heb de bollen nu verdeeld in vier “dunne’, vier “gemiddelde” en vier “dikke”. Dat is natuurlijk relatief, maar ik gebruik dan voor de panden en voor de mouwen een soortgelijk dikte garen, dan valt de ongelijkheid het minste op. 
2017-12-30 09.59.21En nu kan ik gaan breien! Het wordt na lang wikken en wegen het patroon Corinne, dat je op Ravelry kan vinden. Maar ik geef er natuurlijk wel mijn eigen draai aan. Het is helemaal recht gebreid, maar ik brei liever in tricotsteek.

De laatste streng Combo

donderdag, januari 4th, 2018

2017-12-27 12.14.45Vorige week heb ik de laatste streng getwijnd van mijn Combo spinproject. De eerste twee klossen waren bijna tegelijkertijd aan het eind. Bij de volgende klossen had ik steeds op een van de klossen nog wat garen over. Dan ging ik gewoon weer verder met de kleur die er nog opzat. En toen alle klossen waren getwijnd had ik op een klos nog een heel stuk over. 2017-12-25 17.31.21Dat heb ik op de Andean manier getwijnd. De draad heb ik op een speciale manier op mijn hand gewonden, en daarna heb ik het begin en eind van de draad genomen om zo ook het laatste stukje te kunnen twijnen. Nu is alles echt op!2017-11-13 14.55.33
Tijdens het spinnen gingen sommige kleurovergangen zo mooi geleidelijk in elkaar over, je zag bijna  het verschil niet. Prachtig. Toen ik na een paar dagen lekker doorspinnen pijn in mijn duim kreeg, liet mijn dochter (die studeert voor fysiotherapeut) mij weten dat mijn duim niet gemaakt was om de hele tijd overstrekt te worden. Daarna heb ik telkens goed opgelet dat ik mijn duim licht gebogen hield, en natuurlijk voelde dat een stuk beter.2017-12-30 09.58.58

In het totaal heb ik nu dus zes strengen gekleurde wol gesponnen en getwijnd. Dat is bij elkaar 520 gram en 1238 meter. Na het wassen in Eucalan heb ik elke streng op twee bolletjes gewonden. De draad is niet overal gelijk, en ik heb de bollen nu verdeeld in vier “dunne’, vier “gemiddelde” en vier “dikke”. Dat is natuurlijk relatief, maar ik gebruik dan voor de panden en voor de mouwen een soortgelijk dikte garen, dan valt de ongelijkheid het minste op. 
2017-12-30 09.59.21En nu kan ik gaan breien! Het wordt na lang wikken en wegen het patroon Corinne, dat je op Ravelry kan vinden. Maar ik geef er natuurlijk wel mijn eigen draai aan. Het is helemaal recht gebreid, maar ik brei liever in tricotsteek.

Volle zalen met volgers en een goed voornemen

donderdag, januari 1st, 2015

Eind vorig jaar kreeg ik de statistieken van mijn weblog, cijfertjes en grafiekjes. Dat vind ik leuk, maar het was wel bedroevend dat ik slechts 3 keer iets had gepost vorig jaar. Wel had ik drie keer het Opera House in Sydney vol met lezers uit 44 landen. Voornamelijk uit Nederland en Belgie maar ook uit Scandinavie en Amerika. De drukste dag was 31 juli (terwijl ik lekker met vakantie was!). En het meest gelezen stukje was Wol verven op zonne-energie, hierop kreeg ik zelfs een reactie van een energie bedrijf.
Om al die volgers niet teleur te stellen, en omdat ik het zelf ook leuk vind om te doen, heb ik me voorgenomen om meer te posten. En wanneer kan je dan beter beginnen dan op 1 januari met met een korte samenvatting van het vorige jaar?

IMG_20141023_150145Het Autumn vest van Kaauni wol heb ik bij de schouder dichtgenaaid. Tijdens de breigroep hebben we besproken hoe je het veiligste in je trui kan knippen. Eerst heb ik een zigzagsteekje gestikt, waarna ik  het armsgat heb open geknipt. Met de eerste mouw ben ik nu halverwege.

In het voorjaar ben ik samen met Annelies in het huisje van Dineke in Zweden geweest. Ik heb daar het materiaal gesponnen dat we op de Landelijke Spindag hadden gekregen. We kregen allemaal vier verschillende mengsels, door ruilen zonder te huilen had ik uiteindelijk alleen materiaal in geel/groen/blauw. Er zat ook nog een beetje witte acryl bij, waarvan ik het meeste niet heb gebruikt. De draad heb ik gesponnen met een Woolee Winder die de draad heel netjes over je spoel verdeelt tijdens het spinnen zodat je dit niet zelf hoeft te doen. Vooral bij het twijnen is dit heel prettig. Van de draad heb ik later in het jaar polswarmers gebreid. IMG_20141107_151205Op de foto zie je dat ik niet genoeg garen had voor mijn derde polswarmer, de eerste ben ik verloren toen ik ze voor de eerste keer aanhad.

IMG_20140531_175944In Zweden heb ik ook een heel mooi linnen/katoenen garen gekocht om een trui van te breien. Daar ben ik ook al mee begonnen, dus hierover zal dit jaar ook nog een stukje komen.

In de zomer hebben we met de breigroep voor Inez kleine truitjes gebreid. Ik heb het patroontje geschreven voor het truitje. Zij maakt poppetjes die de truitjes aan krijgen, en als haar kinderboekje wordt uitgegeven krijgen de eerste klanten deze erbij cadeau. Het was erg leuk om met de groep aan eenzelfde patroon te werken. En al heb je allemaal hetzelfde patroon, er zijn heel veel verschillende truitjes gebreid.Photo Collage Maker_DyYSWx

Toen we van de zomer in Noorwegen op een markt waren, heb ik van een Noorse spinster geleerd hoe je met korstmos kan verven. Tijdens onze wandelingen op de hoogvlakte hebben we diverse korstmossen verzameld. Deze moeten eerst een paar maanden in water met ammonia blijven staan. Ze mogen er nu wel uit, en binnenkort ga ik er mee verven.IMG_20140920_134330

Het laatste project van 2014 was een mysterie KAL. Vantevoren wist ik dat het een sjaal zou worden met ingewikkelde kabelpatronen. En hoeveel garen ik nodig had. Vanaf november kwam elke week een deel van het patroon. Helaas moest ik vanwege een blessure bij het derde deel afhaken. Gelukkig ben ik nu weer heel voorzichtig begonnen met elke dag een toertje breien.IMG_20141230_110654

Dit jaar zijn er dus genoeg projecten om over te schrijven, ik wens iedereen een heel creatief 2015!

 

 

Kroezebetje is een Tupperware-schaap!

zondag, mei 5th, 2013


Het stukje over mijn weerstand tegen acryl is gelezen door Bart & Francis, en zij hebben mij vriendelijk gecorrigeerd. Acryl is niet alleen maar hard, en stug. Het bestaat net als wol in verschillende soorten. Een Drents heideschaap geeft een hele stugge wol, in tegenstelling tot een mooie en fijne merino. En zo  heeft acryl dus ook verschillende soorten, zachte en harde, dure en de mij reeds bekende goedkope soorten. Een combinatie van wol en acryl maakt dat er nog meer verschillende soorten garens bestaan. Zo kan je de beste eigenschappen van beide materialen combineren. Dat zal ik dan ook gaan uitproberen met een ander zakje Bayardine, die ik op de kaardenmolen ga mengen met een merino, en misschien wil ik daar wat draadjes sari-zijde doorheen mengen.IMG_20130502_132851
Het schaapje Kroezebetje was dus een echt Tupperware-schaapje, zij was een heel bijzonder schaapje omdat ze geen krulletjes in haar vacht had. Gelukkig kwam ze uiteindelijk bij een dokter die haar een labeltje gaf. Misschien ga ik wel een gekleurd acryl schaapje breien van mijn streng gekleurde Bayardine.
(Met dank aan Bart & Francis en aan mijn moeder voor het sturen van de foto’s van het boek)

Synthetische wol?

donderdag, mei 2nd, 2013

BayardineAls een breister mij vertelt dat ze bij Zeeman, Lidl of  Aldi wol heeft gekocht voor nog geen 50 cent per bol, dan kan ik het niet laten om op te merken dat dat geen wol is, maar acryl. Misschien is dat er met de paplepel ingegoten, want ik werd vroeger voorgelezen uit een heel leuk boekje over een synthetisch schaapje, Kroezebetje van Annie M.G. Schmidt. Kroezebetje
Op de breidagen in Nieuwegein heb ik bij de kraam van Bart en Francis uit Kortrijk onder andere  vier zakjes Bayardine gekocht. Prachtig materiaal, een regenboog gekleurde,  een blauwe, een rode en nog eentje met grijs, geel en groen. Het glimt je tegemoet, en ik wist al dat het geen natuurlijke vezel was. Het antwoord op mijn mailtje naar Bart en Francis deed me ineens beseffen dat ik met een acrylaat heb gesponnen! En ineens is acryl niet meer die enge nepwol, maar een hele mooie glanzend glimmende draad geworden.

IMG_20130429_181221Nadat ik de 100 gram had gesponnen, ben ik het op de Navajo manier gaan twijnen. Het resultaat is een drie-draads garen, dat je maakt door een soort vingerhaken voordat de draad getwijnd wordt. Het voordeel van deze manier van twijnen is dat de kleuren bij elkaar blijven en niet in elkaar overlopen zoals bij een tweedraads getwijnd garen.
Wat ik er nu mee ga breien weet ik niet, het mag voorlopig even gewoon “mooi”  zijn (al is het acryl). De blauw/paars/turqouise Bayardine ga ik mengen met paarse en blauwe merino wol, denk ik.IMG_20130501_205952

 

Creabeurs in Venray.

donderdag, april 4th, 2013

image

Samen met Dineke van de Spinners heb ik drie dagen op de beurs in Venray gestaan. Helaas was het voor ons niet zo’n goede beurs. We hebben heel weinig wol en andere vezels verkocht. De spinnewielen, kaardemolens en het weefgetouw kregen wel belangstelling. Vooral op zondag, het aantal mannen en kinderen was die dag groter dan de dagen daarvoor. En we kregen dan ook echte “mannen-vragen” . Een paar vonden het spinnen een beetje langzaam gaan en vroegen of er ook een motortje op kon. De vraag hoeveel meter draad ik in een uur kon spinnen, kon ik helaas niet beantwoorden omdat ik daar helemaal niet over nadenk.

image

Maar het was reuze gezellig, en ik heb het hele weekend heerlijk zitten spinnen. Op vrijdag heeft Dineke op de kaardmolen met blauwe tinten wol, angelina en zijde rolletjes gemaakt. We hebben ieder een draad gesponnen en aan het einde van de dag hebben we de draden getwijnd. Op zaterdag hebben we hetzelfde nog een gedaan maar dan in het roze.

image

Kerst voor Sinterklaas

zondag, december 9th, 2012

Na het breien van de Kerstballen was ik al helemaal in de Kerstsfeer. Toen ik voor mijn moeder nog iets voor Sinterklaas wilde maken, ben ik eerst weer gaan spinnen met rode merino wol en witte acryl met glitters. Spinnen met acryl voelt alsof je met ouderwetse zigzag watten aan het spinnen bent. Het voelt wat “krakerig”, maar  het spint wel lekker. Met het twijnen heb ik wat effecten uitgeprobeerd, bij het ene bolletje heb ik de rode draad heen en weer gehaald, zodat er een rood bobbeltje ontstond. Bij het andere bolletje heb ik de witte draad steeds een stukje opgeschoven, zodat er een witte bubbel ontstond.

Het patroontje van de kabouters heb ik van Pinterest geplukt, en met de verschillende draden jasjes en mutsjes gebreid. Tijdens het breien zag je helaas weinig verschil tussen de verschillende draden. De kurken kregen een kraal die met een cocktailprikker werd vastgezet. Daarna jasjes en mutsen op, en de “grumpies” waren klaar om cadeau te geven.

Gisteren kreeg ik van mijn moeder een mailtje met foto, ze hangen!

 

Textielmarkt.

zondag, juni 17th, 2012

gele merino met zijde op spintolIeder jaar is er in juni een textielmarkt in Warmond. Het is er heel gezellig, leuke mensen, en dit jaar werkte het weer ook mee. Het regende niet, de zon scheen zelfs, het waaide alleen wat onstuimig. Maar dat schept een band met je bolletje gele merino met zijde in bollenbakjeburen , als je de weggewaaide artikelen gaat terugbrengen. In de kraam van de Spinners hadden we wat nieuwe kleuren merinowol met zijde. Om te laten zien hoe de wol er uitziet als je het spint, heb ik de gele wol gesponnen. Op de spintol, want dat ziet er altijd leuk uit, en heeft ook steeds weer bekijks (en commentaar). Ik ben niet zo’n fan van geel, maar de kleur die ik nu gesponnen heb is heel mooi diep en warm geel, met een heel klein beetje witte zijde er in.
strengetje gele merino met zijdeThuis heb ik de dunne draad op een bolletje gewonden, en in het breikommetje gelegd. Met de spintol heb ik het op de Navajo manier getwijnd (een soort vingerhaken) waardoor er nu een driedraads draadje is ontstaan.

Een bat van Richard Ashford

zaterdag, mei 12th, 2012

Richard Ashford was te gast bij de Spinners, ja het is echt de man van de Ashford spinnewielen. Een heel vriendelijke man, die de hele middag en avond in de weer was om spinnewielen te repareren, in te vetten en adviezen te geven. Het was vreselijk gezellig. Toen ik een bat stond te maken van wat rood/paarse merino met zijde, kwam hij me even laten zien hoe ik daarvan een “wild bat” kon maken. Hij deed een greep in de wolvoorraad, en haalde wat zilveren angelina te voorschijn. Hij had ook nog een bat van hele korte vezeltjes. Daarvan legde hij kleine stukjes als een sandwich tussen twee lagen wol zodat ze netjes meegekaard werden.
Van dat “wilde vlies” heb ik meteen een draadje gesponnen, niet al te egaal, wat door de korte vezeltjes ook niet kon. Daarna heb ik een draadje gesponnen van de eerder gekaarde rood/paarse wol. Deze twee heb ik snel nog even getwijnd, zodat ik een echte Ashford-draad mee naar huis kon nemen.

Het Alpaca project

woensdag, april 25th, 2012

Toen ik bij de spingroep kwam, liep het Alpaca project. Iedereen kocht één of meer zakjes wol en ging daar een draad mee spinnen. Er waren nog wat zakjes over en ik koos voor een zalmkleurige en een kastanjekleur. Eerst moest de wol gewassen worden, en ik weet nu dat dat wel even kan duren. Wat een stof zit er in zo’n schattige Alpaca! Hier en daar heb ik eens geïnformeerd of ik de wol beter kon kammen of dat ik er een vlies op de kaardemolen van zou maken. De meningen liepen zeer uiteen.
De zalmkleurige wol heb ik eerst gekamd en daarna gesponnen, tenminste dat heb ik geprobeerd. Het was een grote frustratie. De plukjes waren erg kort en de draad brak steeds. Omdat ik toch een bolletje garen wilde inleveren, heb ik uiteindelijk de kastanjekleurige wol op de kaardemolen gekaard, daaraan heb ik de restjes zalm toegevoegd en voor de kleur een beetje oranje bamboe vezels. Dat was gemakkelijker te spinnen. En het zag er nog leuk uit ook. Omdat ik niet veel tijd meer had, heb ik de draad Navajo getwijnd (je twijnt met één enkele draad die je als het ware vingerhaakt). Zo onstond een driedraads garen.
Ik heb begrepen dat niet alle Alpaca wol kort is, anderen hadden juist hele lange vezels. Misschien dat ik het nog eens ga proberen, maar nu even niet.